Recenzja "Challengers": intensywne kino
27 kwietnia 2024
(51 opinii)
Tragedia na wielkim ekranie. Recenzja filmu "Smoleńsk"
9 września 2016 (artykuł sprzed 7 lat)
Sześć lat po pamiętnych kwietniowych wydarzeniach tragedia smoleńska znów rozgrzewa opinię publiczną. Po kilku nieudanych podejściach film Antoniego Krauzego wreszcie ujrzał światło dzienne. Podczas gdy śmierć pary prezydenckiej i 94 pozostałych osób potrafiła choć na chwilę zjednoczyć Polaków, tak filmowy "Smoleńsk" może jedynie pogłębić różnice i podziały, prezentując do tego dość marny poziom artystyczny.
To, co zdarzyło się 10 kwietnia 2010 roku w lesie w okolicach Smoleńska na stałe zapisało się na kartach polskiej historii i głęboko wryło się w serca milionów Polaków. Śledzenie dramatycznych doniesień z Rosji, a później oglądanie pogrzebowych uroczystości na przemian napawało smutkiem, szokiem i niedowierzaniem. I w takim też tonie utrzymany jest film Antoniego Krauzego. Sporo tu jednak dodatkowej goryczy, żalu i desperackiej próby wyjaśnienia okoliczności smoleńskiej tragedii.
Twórcy filmu od niemal pierwszego kadru konsekwentnie trzymają się obranego kursu i punkt po punkcie odhaczają na ekranie kolejne argumenty na poparcie tezy o zamachu w Smoleńsku. Brakuje jednak przeciwwagi czegoś, co pozwoli widzowi samodzielnie wyciągnąć wnioski i skonfrontować ze sobą często sprzeczne sygnały. Taka jednak była wizja reżysera, który miał pełne prawo nadać filmowej historii autorskich kształtów i nasycić ją własnymi przekonaniami. W efekcie dostajemy przeraźliwie jednostronny i płytki emocjonalnie obraz posmoleńskiej rzeczywistości.
Sporo niechlujstwa i nieładu znajdziemy w warstwie technicznej filmu. Niezłe zdjęcia Michała Pakulskiego nikną w montażowym rozgardiaszu. Film jest niemiłosiernie pocięty, nieznośnie fragmentaryczny i przeładowany liczbą scen. Nie trzeba być wprawionym kinomanem, żeby bez problemu zauważyć, że "Smoleńsk" przeszedł kilka etapów montażowych, a każdy z nich nadzorowała chyba inna osoba. W rezultacie dochodzi do absurdalnych sekwencji, w których bohaterowie wymieniają między sobą po jednym zdaniu i następuje bezmyślne cięcie. Problem z finansowym dopięciem przedsięwzięcia widać gołym okiem w podrzędnej jakości efektach specjalnych, które przyprawiają o ból głowy.
Doświadczonemu filmowcowi, jakim jest Antoni Krauze, nie wypadało całkowicie oblać testu z reżyserskiego fachu, toteż znajdziemy w "Smoleńsku" kilka porządnie skręconych sekwencji, przykrytych jednak nadmiarem materiałów telewizyjnych. Zwłaszcza początek filmu przypomina bardziej dokumentalny reportaż z posmoleńskich wydarzeń aniżeli fabularną opowieść o kulisach tragedii. Swoją robotę bez zarzutu wykonał za to Michał Lorenc, któremu kolejny raz udało się stworzyć nienachalną, ale bardzo klimatyczną ścieżkę dźwiękową, która w odpowiednich momentach intonowała smutną melodię ekranowych dramatów.
W pogoni za chęcią udowodnienia swoich tez za wszelką cenę Krauze traci wyczucie ekranowej historii, która ciągnie widza na poboczne tory, odrywając go od rodzinnych i indywidualnych dramatów ofiar katastrofy smoleńskiej i ich bliskich. Największego ładunku emocjonalnego dostarczają archiwalne zdjęcia telewizyjne, podczas gdy ekranowe postaci snują się jedynie po fabularnej osi opowieści. W konsekwencji "Smoleńsk" paradoksalnie nie wzbudza aż takich emocji, jakich moglibyśmy się spodziewać. Wątek dziennikarskiego śledztwa urywa się w martwym punkcie, pozostawiając jałową dziennikarkę samą sobie. Z kolei poprawnie zrealizowanym zabiegiem było fragmentaryczne ukazanie tragicznego lotu Tupolewa. Nie dostajemy od razu na tacy finalnej katastrofy. Dwuwarstwowa narracja prezentuje nam kulisy reporterskiego dochodzenia, a gdzieś pomiędzy kadrami skrywa się historia, która dzieje się na pokładzie samolotu.
Filmowy "Smoleńsk" swoją kiepską artystycznie jakością nie współgra z ogromem tragedii z jaką musieli zmierzyć się nie tylko bliscy ofiar smoleńskich, ale i wszyscy Polacy. Przesiąknięta polityczną agitacją opowieść z pewnością oddaje hołd zmarłym, ale tylko po to, by stanowić wyjściową bazę do przemycania kolejnych teorii na temat katastrofy. A przecież para prezydencka, ale również doświadczeni politycy, wojskowi, stewardessy czy piloci zasługują na to, by opowiedzieć ich historię w godny i wielopłaszczyznowy sposób. Taki, który pozwoli widzowi pomyśleć, a nie tylko stworzy okazję do jeszcze głębszych podziałów. Pozostaje mieć nadzieję, że nigdy więcej nie będziemy świadkami takich wydarzeń ani takich filmów.
OCENA: 3/10
Film
Zobacz także
Back to black. Amy nie chciałaby tego oglądać
20 kwietnia 2024
(36 opinii)
Recenzja "Civil War": absolutna maestria
12 kwietnia 2024
(44 opinie)
Opinie (531) ponad 20 zablokowanych
-
2016-09-12 23:07
podpis pod zdjęciem sugeruje, że
z filmu powinniśmy więcej dowiedzieć się o Lechu Kaczyńskim. Trzeba się najpierw zdecydować, czy robi się film o Lechu, czy o katastrofie. Tego dnia wiadomo, że Lech wszedł spóźniony do samolotu. Samolot wystartował z opóźnieniem i potem już niczego o Lechu nie wiadomo. Nie podejmował też żadnych decyzji - nawet najistotniejszych dla bezpieczeństwa 95 ludzi. Np.o zmianie lotniska i odejściu na lotnisko zapasowe. Nie kontaktował. A potem już tylko katastrofa. Finał nieodpowiedzialności.
- 4 2
-
2016-09-13 10:41
stewardesa (jedno S)
proponuję wymawiać jak 'Edward' (po polsku, nie po ang.). Podobnie steward (wymawiać po polsku). Australia i ocean wymawiamy po polsku, nie angielsku.
- 0 1
-
2016-09-13 10:47
teorie zamach ubiorą w łeb przy jednej jedynej kontrze - wystarczyło
na wysokości ok. 100 m pociągnąć wolant ku sobie i odlecieć. I powiedzieć do mikrofonu - Panowie, nici z waszego zamachu!
- 2 0
-
2016-09-13 10:50
nie wierzę w teorię zamachu, ale gryzie mnie problem -
jeśli wielki samolot leci poziomo z lekkim pochyłem na dziób (lądowanie), to czy zdołałby się obrócić po zawadzeniu w dość niską brzozę przynajmniej nieco ponad 90 stopni na dość krótkiej trasie? Ale jednak tak się stało.
- 3 0
-
2016-09-13 11:12
skoro tak gdybamy przy teorii zamachu
zapytam - co byłoby dzisiaj z miesięcznicami i pomnikami oraz z teorią zamachu, gdyby:
- zginęli obaj bracia?
- obaj panowie nie byli braćmi?- 2 2
-
2016-09-13 11:15
mi się film podobał, moim zdaniem pokazuje prawdę o kłamstwach ekipy rządzącej (2)
która oddała śledztwo w ręce rosjan, choć nie powinna, bo lot był wojskowy- tu też lemingi się nie zgodzicie i będziecie bronić tuska? oczywiście jest tu zmasowany atak lemingów i lewactwa, ale tym bardziej warto pójść na ten film
- 4 4
-
2016-09-13 11:54
masz rację - lot był wojskowy
bo uznano, że wszyscy polegli...
- 0 0
-
2016-09-13 11:58
"oddała śledztwo w ręce Rosjan"
nie oddaliśmy; to oni sobie sami je wzięli. Już widzę, kiedy oddajemy Czechom śledztwo w podobnej sytuacji...
- 2 1
-
2016-09-13 11:15
ileż to było teorii w sprawie katastrofy gibraltarskiej
że Generała zabito przed odlotem i to nasi Go zabili... Że Generał miał pociski w ciele (potem, podczas ekshumacji tego nie potwierdzono)... Że czeski pilot (jedyny ocalały) wszystko wie, ale niczego nie powiedział... Po Smoleńsku już nikomu nie chce się zagłębiać w Gibraltar...
- 0 0
-
2016-09-14 01:06
Bliźniak ma krew na łapach
- 2 0
-
2016-09-15 00:36
Trójmiasto to jednak jeden wielki lemingrad
- 2 1
-
2016-09-16 19:08
tezeba zobaczyc
wazny film, kazdy powinien go obejrzec. Duzo faktow, ktore byly przemilczane lub 'rozwadniane' przez media w czasie rzadow PO-PSL. Polecam
- 1 2
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Kina
Gdańsk
Helios Forum Gdańsk
Forum Gdańsk
Helios Alfa Centrum
Alfa Centrum
Helios Metropolia
Galeria Metropolia
Cinema1
Galeria Morena
Kino Muzeum
Muzeum II Wojny Światowej
Kino IKM
Instytut Kultury Miejskiej
Gdynia
Helios Riviera Gdynia
Centrum Riviera
Sopot
Multikino Sopot
Centrum Haffnera
Rumia
Multikino Rumia
Galeria Rumia
Filmy
