"Blue Jasmine" Woody'ego Allena. Nie ma się z czego śmiać

Borys Kossakowski

27 sierpnia 2013 (artykuł sprzed 10 lat)

Opinie (52)

To wybitnie nieallenowski film. Humor pojawia się od czasu do czasu, ale jakby tylko przez przypadek. I jest to humor czarny jak smoła.

To nie jest kolejna allenowska komedia. Koniec romantycznych pocztówek z najpiękniejszych europejskich miast. Wracamy do Ameryki, w której nie ma miejsca dla romantycznych pięknoduchów. W "Blue Jasmine" Woody Allen postanowił nam ukazać świat cyniczny, wyrachowany, w którym nie ma taryfy ulgowej dla nieudaczników.

O "Blue Jasmine" przed seansem nie wiedziałem nic. Znałem tylko godzinę seansu oraz numery miejsc. Tak najbardziej lubię oglądać filmy, pełne zaskoczenie. Po ostatnich filmach Woody'ego Allena spodziewałem się kontynuacji w postaci lekkiej, inteligentnej komedii. Takiej, w której po salwie śmiechu kręci się łezka w oku, a po wyjściu z kina kręci się głową z niedowierzaniem: "ach, ten Allen".

Tym razem było inaczej. Jeszcze pierwsze kilka ujęć stwarzało pozory, że będzie raczej śmiesznie, że nowojorski reżyser jak zwykle przedstawi wszystko pół żartem, pół serio. Ale tak nie było. Minuta po minucie pogrążałem się w rozpaczy razem z Jasmine, główną bohaterką zagraną w porywający sposób przez Cate Blanchett. Jasmine to była żona milionera-bankruta. Rozrzutny Hal (Alec Baldwin) był szarmancki i rozpuszczał Jasmine ile wlezie. Do czasu.

Po samobójczej śmierci męża (Hal wiesza się w więzieniu) Jasmine rusza z Nowego Jorku do San Francisco, gdzie szuka pomocy u swej przybranej siostry Ginger. Siostry, którą wcześniej ostentacyjnie ignorowała, którą się wręcz brzydziła (nie mówiąc o jej mężu). I choć Ginger z Jasmine nie łączą więzy krwi, ta pierwsza postanawia poratować siostrę w biedzie.

Mimo życiowego trzęsienia ziemi, Jasmine nie zmienia stosunku do siostry. Choć sama ledwo trzyma się na nogach: wódką popija psychotropy, mówi do siebie, targana atakami paniki i duszności nie ustaje w krytykowaniu siostry i jej absztyfikanta. Nie jest w stanie skonfrontować się z rzeczywistością, ba, nawet nie używa swojego prawdziwego imienia, które wydało jej się zbyt banalne. Nadal wydaje jej się, że jest damą z nowojorskich wyższych sfer. Nie dochodzi do niej, że w życiu ani centa nie zarobiła własną pracą, że była tylko dodatkiem do męża milionera.

To wybitnie nieallenowski film. Próżno szukać tu długich, neurotycznych monologów czy efektownych, koronkowych dialogów. Żaden z aktorów nie mówi w charakterystyczny dla Woody'ego Allena sposób. Humor pojawia się od czasu do czasu, ale jakby tylko przez przypadek. I jest to humor czarny jak smoła. Jakby autor chciał sprawdzić, czy uda mu się zrobić film, w którym, mówiąc wprost, nie ma się z czego śmiać.

Trudno powiedzieć, czy reżyser postanowił spróbować czegoś innego, czy sam po prostu się zmienił. A może dopadły go demony z przeszłości? Z pewnością po raz kolejny udało mu się natchnąć swoich aktorów do sugestywnej i pełnej emocji gry. Czy to Cate Blanchett, czy jej filmowa siostra Sally Hawkins, czy wreszcie Bobby Cannavale grający Chilliego, starającego się rękę Ginger - widz przed ekranem ma wrażenie, że obserwuje rzeczywistość, a nie fikcję fabularną.

I chyba to różni najbardziej ten film od poprzednich produkcjach Allena. Autor "Vicky, Christina, Barcelona" zawsze od początku brał fabułę i swoich bohaterów w gruby cudzysłów. Od początku do końca było wiadomo, że to tylko film, czary-mary, że to nie dzieje się naprawdę. W "Blue Jasmine" wszystko wydaje się koszmarnie prawdziwe, nie ma tu taryfy ulgowej ani cudownych zwrotów akcji, które nagle porządkują świat. Nawet, gdy Ginger udaje się trafić w totka, to fortunę traci inwestując w nieczyste interesy Hala.

W starszych filmach Woody'ego Allena widz zazwyczaj lubił bohaterów. Nawet ci źli byli na swój sposób pocieszni: groteskowi, ale pełni ciepła. Bohaterowie "Blue Jasmine" też są przerysowani, ale nie jest to umowna, komiksowa kreska, ale twardy hiperrealizm.

Po "Blue Jasmine" wyszedłem z kina oszołomiony. Biorąc pod uwagę frekwencję w kinie - to był chyba dobry film, ale ja potrzebuję jeszcze trochę czasu, żeby go przetrawić. Tym razem wszystkie lęki i neurozy reżysera wyszły naprawdę, a co wrażliwsi po seansie nerwowo szukali po kieszeniach fiolki z Xanaxem, naśladując rozdygotaną Cate Blanchett.

Borys Kossakowskib.kossakowski@trojmiasto.pl

Film

6.5

41 ocen

Opinie (52) 9 zablokowanych

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-08-28 11:25

genialny film

Film genialny wręcz, pokazuje prawdę o człowieku i ludziach. Kreacja głównej bohaterki oskarowa. Polecam, naprawdę dobre kino, jeden z tych filmów, które się pamięta na całe życie.

klara
10 lat
- 4 3
Twoja opinia

Zmień treść

Film genialny wręcz, pokazuje prawdę o człowieku i ludziach. Kreacja głównej bohaterki oskarowa. Polecam, naprawdę dobre kino, jeden z tych filmów, które się pamięta na całe życie.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-08-28 18:00

Redaktorek - opowiadacz

Nie przesadzajcie i zejdźcie z niego, Pan redaktor chciał Wam zaoszczędzić pieniędzy w portfelu i opowiedział tak byście nie musieli płacić za bilety w kinie :D

Fanta cola w oczy smola
10 lat
- 8 0
Twoja opinia

Zmień treść

Nie przesadzajcie i zejdźcie z niego, Pan redaktor chciał Wam zaoszczędzić pieniędzy w portfelu i opowiedział tak byście nie musieli płacić za bilety w kinie :D
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-08-28 20:34

"Blue Jasmine" Woody'ego Allena. Nie ma się z czego śmiać" - To w jakims jego filmie bylo sie z czego smiac?

jw

jw
10 lat
- 2 0
Twoja opinia

Zmień treść

jw
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-08-29 09:13

bardzo dobry film, do przemyślenia i refleksji

beniuszka
10 lat
- 1 0
Twoja opinia

Zmień treść

bardzo dobry film, do przemyślenia i refleksji
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-08-29 09:23

nic ciekawego

jestem dość dużą fanką Allena, uwielbiam jego klimaty,ale jak zauwazył autor ten film jest bardzo nie-allenowski. nie ma w nim niczego odkrywczego, ja nie potafiłam zupełnie związać sie z jasmine,poczuć jej bólu, na każdą postac patrzałam z boku. Same własnie postaci poza Jasmine byly dla mnie jakieś niedorobione, nierealne w nieprzyjemny sposób. byłam na filmie z kobieta po przejściach, która też bierze leki,ale jej ten film również nie ujął. Był długi, a w sumie prawie nic się nie wydarzyło, w poprzednich filmach Allena dłuższe ujęcia i sceny mi nie przeszkadzały, bo każda coś wnosiła, pełne były błyskotliwych tekstów i humoru, czy po prostu uczuć.a Osobiście nie polecam iść na film do kina, bo nie ma w nim nawet muzyki, której warto by było posłuchac w lepszej jakości...

mm
10 lat
- 0 2
Twoja opinia

Zmień treść

jestem dość dużą fanką Allena, uwielbiam jego klimaty,ale jak zauwazył autor ten film jest bardzo nie-allenowski. nie ma w nim niczego odkrywczego, ja nie potafiłam zupełnie związać sie z jasmine,poczuć jej bólu, na każdą postac patrzałam z boku. Same własnie postaci poza Jasmine byly dla mnie jakieś niedorobione, nierealne w nieprzyjemny sposób. byłam na filmie z kobieta po przejściach, która też bierze leki,ale jej ten film również nie ujął. Był długi, a w sumie prawie nic się nie wydarzyło, w poprzednich filmach Allena dłuższe ujęcia i sceny mi nie przeszkadzały, bo każda coś wnosiła, pełne były błyskotliwych tekstów i humoru, czy po prostu uczuć.a Osobiście nie polecam iść na film do kina, bo nie ma w nim nawet muzyki, której warto by było posłuchac w lepszej jakości...
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-08-29 09:31

za co ten zachwyt? (1)

tak jak wszyscy podkreślają. Allen pokazał samo zycie. ale samo życie to mamy na codzień w okół siebie. kręcenie filmu pokazującego po prostu różne historie bez włożenia ich we własną forme, nadania im kształtu, humoru,charakteru nie ma po prostu sensu. film nie jest nudny,ale ciekawy też nie. osób zachwianych jak jasmine jest w tym kraju aż nad to, nie wiem, po co oglądać ich dosłone kopie na ekranie?

kasia
10 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

tak jak wszyscy podkreślają. Allen pokazał samo zycie. ale samo życie to mamy na codzień w okół siebie. kręcenie filmu pokazującego po prostu różne historie bez włożenia ich we własną forme, nadania im kształtu, humoru,charakteru nie ma po prostu sensu. film nie jest nudny,ale ciekawy też nie. osób zachwianych jak jasmine jest w tym kraju aż nad to, nie wiem, po co oglądać ich dosłone kopie na ekranie?
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2013-08-29 09:52
  
  może to była przestroga ? Zauważ, że gdyby nie pewien jeden telefon życie bohaterki potoczyłoby się zupełnie inaczej. Może to był taki głos: zastanów się zanim zrobisz coś pochopnie !
  
  10 lat
  - 0 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  może to była przestroga ? Zauważ, że gdyby nie pewien jeden telefon życie bohaterki potoczyłoby się zupełnie inaczej. Może to był taki głos: zastanów się zanim zrobisz coś pochopnie !
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-08-29 15:37

Spoiler!

ktoś powinien oznaczyć ten artykuł jako spoiler, żeby uchronić ludzi, którzy go jeszcze nie oglądali!
też mi redaktor.

10 lat
- 4 0
Twoja opinia

Zmień treść

ktoś powinien oznaczyć ten artykuł jako spoiler, żeby uchronić ludzi, którzy go jeszcze nie oglądali! też mi redaktor.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-08-30 11:15

będzie Oscar!

Cate - wspaniała!!! polecam film! a widownia super - nikt nie żarł popcornu i śmiedzących chipsów;-)

10 lat
- 1 0
Twoja opinia

Zmień treść

Cate - wspaniała!!! polecam film! a widownia super - nikt nie żarł popcornu i śmiedzących chipsów;-)
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-08-30 21:25

zgadzam się z opinią Borysa :)

koleżanki wyszły zadowolone, ja natomiast nie byłam w stanie tak szybko tego filmu ocenić...na pewno temat trudny, życiowy i w ogóle nie ma nic wspólnego z komedią jak to zwykle jesteśmy u Allena przyzwyczajeni. Ogólnie ogląda się dobrze, ale marszcząc brwi ;) choć końcówka...hmm...jakby niedokończona

Lucy
10 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

koleżanki wyszły zadowolone, ja natomiast nie byłam w stanie tak szybko tego filmu ocenić...na pewno temat trudny, życiowy i w ogóle nie ma nic wspólnego z komedią jak to zwykle jesteśmy u Allena przyzwyczajeni. Ogólnie ogląda się dobrze, ale marszcząc brwi ;) choć końcówka...hmm...jakby niedokończona
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-08-31 20:30

polecam

Warto obejrzeć. W wielu momentach się śmiałam, głupota tej kobiety była najzabawniejsza, dla mnie to tragikomedia warta obejrzenia, choć nie dotyczy większości naszego społeczeństwa. Inni aktorzy zabawni, fajnie graja , nie w typie Belmondo, zwykli amerykanie

fanka kina
10 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Warto obejrzeć. W wielu momentach się śmiałam, głupota tej kobiety była najzabawniejsza, dla mnie to tragikomedia warta obejrzenia, choć nie dotyczy większości naszego społeczeństwa. Inni aktorzy zabawni, fajnie graja , nie w typie Belmondo, zwykli amerykanie
Regulamin dodawania opinii