Recenzja filmu "Wiking". Na Odyna, jakie to dobre!

Tomasz Zacharczuk

23 kwietnia 2022 (artykuł sprzed 2 lat)

Opinie (107)

Jest w "Wikingu" scena, w której pokiereszowany od ciosów przeciwnika i umorusany błotem tytułowy bohater po krwawej jatce próbuje złapać oddech, rozluźnić napięte od wysiłku mięśnie i ujarzmić bitewny chaos. Sądzę, że wielu widzów opuści seans filmu Roberta Eggersa w podobnym stanie emocjonalnym. Twórca "The VVitch" i "Lighthouse" funduje nam bowiem wykutą w nordyckim ogniu baśń o zemście, która poraża brutalnością, a jednocześnie oczarowuje fantastycznym klimatem zakorzenionym w mitologii północnych krajów. Na Odyna, co za film!

Pomścić ojca, uwolnić matkę, zabić wuja. Właśnie tym trzem priorytetom podporządkowuje swoje życie Amleth (Alexander Skarsgård), który w dzieciństwie musiał uciekać z rodzinnej wioski po tym, jak doszło w niej do brutalnego zamachu na jego ojca, a jednocześnie wodza plemienia Wikingów. Dorosły już następca tronu po latach wraz z hordą barbarzyńców bezlitośnie plądruje wioski na wschodzie Europy. Napotkana podczas jednej z wielu rzezi wieszczka (Björk) przypomina mężczyźnie o złożonej przysiędze pomszczenia Aurvandila (Ethan Hawke). Amleth, podszywając się pod niewolnika, dostaje się do Islandii, gdzie wraz ze słowiańską wiedźmą (Anya Taylor-Joy) obmyśla plan obalenia Fjölnira (Claes Bang), który po zabójstwie brata poślubił jego żonę (Nicole Kidman) i zasiadł na tronie.

Amleth jeszcze jako młody chłopak poprzysięga zemstę na wuju, który zamordował jego ojca. Jako dorosły wojownik wraca w rodzinne strony, by wypełnić swoje przeznaczenie.

Szekspir wśród barbarzyńców

"Wikinga" nie bez powodu można nazwać szekspirowskim dramatem w świecie barbarzyńców. Podobieństwa do "Hamleta" są aż nadto widoczne, choć należy pamiętać, że inspiracją dla słynnego dzieła brytyjskiego mistrza pióra były przecież skandynawskie opowieści. Historia o zemście księcia za śmierć ojca niejako więc wraca do źródeł, a stojący za kamerą Robert Eggers doskonale już zadbał o to, by ekranowym wydarzeniom nadać autentyczne tło. Zapewne w tym celu twórca świetnego "The VVitch" i jeszcze lepszego "Lighthouse" do pracy nad scenariuszem zaprosił Sjóna, islandzkiego poetę i prozaika. To właśnie on filmową kliszę nasączył mistyką nordyckiej mitologii.

Efekt jest oszałamiający, gdyż "Wiking" płynnie balansuje pomiędzy realizmem kina historycznego a symboliką i oniryzmem brutalnej, bądź co bądź, baśni dla dorosłych. Skandynawskie wierzenia, rytuały i legendy przekuwają dość prostą w schemacie fabułę w coś na kształt epopei, przez co można odnieść wrażenie, że mamy do czynienia z ekranizacją spisywanego z pokolenia na pokolenie traktatu o zemście, nienawiści i miłości. Powstała w ten sposób produkcja absolutnie niepodrabialna, którą chłonąć można wieloma zmysłami. Chłód surowych islandzkich pustkowi, resztki skąpanego we krwi błota i widok masakrowanych ciał zostaną z nami długo po seansie. Trzeba być na to gotowym.

"Wiking" jest wizualnym majstersztykiem. Właściwie wszystkie elementy filmowego rzemiosła doprowadzono tutaj do perfekcji, dlatego klimat chłodnych krajów północy jest wręcz namacalny i zostanie z nami na długo po seansie.

Wizualne arcydzieło

Gotowy na swój największy dotychczasowy projekt był z pewnością Robert Eggers, który w "Wikingu" stworzył coś na miarę wysokobudżetowego kina artystycznego. Jego autorski podpis widać niemal w każdej scenie i sposobie poprowadzenia aktorów. Już w swoich poprzednich filmach udowodnił, że jest cierpliwym i konsekwentnym reżyserem, który doskonale wie, jakich środków ekspresji powinien używać, aby w pełni angażować widza w swoją opowieść. Tak jest również w "Wikingu". Nawet jeśli to ciągłe mitologizowanie fabuły powoduje dłużyzny i zabiera pomysł na lepsze wykorzystanie potencjału tej produkcji (pod kątem fabularnym są tutaj jeszcze spore rezerwy, szczególnie w trochę chaotycznym ostatnim akcie), to i tak nie sposób oderwać oczu od ekranu.

Szczególnie, że "Wiking" (choć oryginalny "The Northman" brzmi lepiej i bardziej pasuje) jest wizualną maestrią, która świadczy o kunszcie każdego, kto przyłożył rękę do tej produkcji. Począwszy od kapitalnych scenografów, poprzez znakomite zdjęcia (gra światłem zasługuje na Oscara), po angażującą muzykę, która wiele razy porusza równie mocno i intensywnie jak obraz. Prawdopodobnie lepiej nakręconego filmu już w tym roku nie doświadczymy.

Lepiej nie mogli również tego zagrać aktorzy. Alexander Skarsgård w roli maszyny do zabijania prezentuje się imponująco, ale kiedy w oczach tego żądnego zemsty furiata tli się jakakolwiek oznaka słabości czy strachu, bez wahania i w to jesteśmy w stanie uwierzyć. Świetnym uzupełnieniem dla Amletha jest Olga, która w wydaniu Anyi Taylor-Joy stwarza pozory niewinnej i delikatnej kobiety, choć w rzeczywistości jest nieprzeciętnie opanowaną, a przy tym tajemniczą przybyszką ze słowiańskich krain. Klasę szczególnie w jednej scenie udowadnia Nicole Kidman, błyszczy w epizodach Willem Dafoe, doskonałym Fjölnirem jest Claes Bang, a drobna rola Björk znakomicie wpisuje się w stylistykę i klimat "Wikinga".

W "Wikingu" warstwie technicznej filmu dorównuje też dobór obsady. Świetnie wypada zwłaszcza Alexander Skarsgard, któremu partneruje Anya Taylor-Joy.

Kierunek: północ

Nie często zdarza się, by w nakręconym z rozmachem widowisku tak mocno reżyser mógł przemycić własną filozofię kina i pozwolić sobie jednocześnie na świadome dystansowanie się od hollywoodzkich standardów. "Wiking" na tle podobnych zachodnich produkcji wygląda jak zrodzone w szale i w dzikiej głuszy wizualne arcydzieło, które zarazem w epicki sposób opowiada o nałogu, jakim jest żądza zemsty, i konsekwencjach wynikających z jej przedawkowania. Wyblakły już nieco od nadmiaru ekranizacji szekspirowski dramat Eggers przepisał na nowo. Z przekąsem można byłoby nadmienić, że zamiast tuszu użył sztucznej krwi, którą wręcz ocieka jego nowy film, ale bez dwóch zdań uwspółcześnił dobrze już znaną opowieść.

Być albo nie być? - pytał szekspirowski Hamlet. Eggersowski Amleth pyta: bić czy nie bić? "Wiking" na pewno bije na głowę produkcje sięgające w głąb mitologii nordyckiej, bo żaden tytuł wcześniej w tak bezkompromisowy i zarazem piękny sposób nie łączył możliwości współczesnego kina z poetyką legend opowiadających o walecznym ludzie ze Skandynawii. Nie trzeba korzystać z kompasu, bo Eggers już ukierunkował nas na Północ. Warto tam zmierzać u boku "Wikinga".

OCENA: 8/10

Tomasz Zacharczukt.zacharczuk@trojmiasto.pl

Film

5.5

37 ocen

Opinie (107) 6 zablokowanych

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-04-24 01:21

Film słaby. Nie polecam.

2 lata
- 13 10
Twoja opinia

Zmień treść

Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-04-24 07:01

Tim (1)

Film beznadziejny
Ciągnie się jak flaki
Powinni ostrzegać przed czym takim
Nie wiem skąd ocena 8/10
Dla mnie Max 3/10

2 lata
- 21 8
Twoja opinia

Zmień treść

Film beznadziejny Ciągnie się jak flaki Powinni ostrzegać przed czym takim Nie wiem skąd ocena 8/10 Dla mnie Max 3/10
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2022-04-24 22:18
  
  Gmimby nie znaju się na filmach.
  
  Odpal se Transformers czy inny typowo Hollywoodzki sh*t
  
  Znajomy Makumby ze studiów
  2 lata
  - 0 3
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Odpal se Transformers czy inny typowo Hollywoodzki sh*t
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-04-24 07:24

Nie polecam

Zwiastun to najlepsza część filmu. Niskobudżetowy...nudny..obejrzałem do końca niestety!!! Ludzie wychodzili z kina po godzinie...

2 lata
- 18 5
Twoja opinia

Zmień treść

Zwiastun to najlepsza część filmu. Niskobudżetowy...nudny..obejrzałem do końca niestety!!! Ludzie wychodzili z kina po godzinie...
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-04-24 07:38

porownam 2 (1)

wiking 6/10. zycie jezusa chrystusa 2/10. w tym drugim zero akcji

2 lata
- 4 1
Twoja opinia

Zmień treść

wiking 6/10. zycie jezusa chrystusa 2/10. w tym drugim zero akcji
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2022-04-24 08:33
  
  Smoleńsk 11/10
  
  2 lata
  - 6 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-04-24 10:03

Opinia wyróżniona

Symbolika i oniryzm

Idę oglądać, zachęcił mnie artykuł.

Kinoman
2 lata
- 12 12
Twoja opinia

Zmień treść

Idę oglądać, zachęcił mnie artykuł.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-04-24 11:34

A czy graja tam czarnoskórzy aktorzy? (3)

Bo jeśli tylko sami biali to lipa i rasizm. Zresztą jakie są dowody na to , że Amleth był biały? Są jacyś naocznie świadkowie?

2 lata
- 9 4
Twoja opinia

Zmień treść

Bo jeśli tylko sami biali to lipa i rasizm. Zresztą jakie są dowody na to , że Amleth był biały? Są jacyś naocznie świadkowie?
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2022-04-24 11:38
  
  on tak naprawdę nazywał się Omleth, nie Amleth i był ponoć chińskim kucharzem...
  
  2 lata
  - 3 1
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2022-04-24 11:39
  
  a jacy są świadkowie Jezusa ? (1)
  
  ze był krępy, miał ciemne kręcone kudły, ciemne oczy. i gdyby się umył nadal byłby ciemny.
  
  M.
  2 lata
  - 1 3
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  ze był krępy, miał ciemne kręcone kudły, ciemne oczy. i gdyby się umył nadal byłby ciemny.
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2022-04-25 11:26
    
    Kiedyś zrobili rekonstrukcje twarzy Jezusa.
    
    I wyszedł im taki właśnie ciemny, z kwadratowa gębą.
    
    Jakiez było oburzenie "wiernych" i ich wodzów. :D
    
    2 lata
    
    0 1
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    I wyszedł im taki właśnie ciemny, z kwadratowa gębą. Jakiez było oburzenie "wiernych" i ich wodzów. :D
    Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-04-24 12:17

Opinia

Jestem świeżo po seansie film to totalna porażka wszyscy krytycy zrobili z niego arcydzieło a to zwykła szmira ludzie wychodzili z seansu po godzinie wytrwałem do końca ale jestem rozczarowany reżyser chyba był naćpany film bardzo słaby nie wzrusza nie zaciekawia wrecz odstrasza wikingowie krzyczą warczą i są odrealnieni od powszechnego wizerunku wikingow raczej zachowaniem przypominają ludzi pierwotnych nie polecam

2 lata
- 13 5
Twoja opinia

Zmień treść

Jestem świeżo po seansie film to totalna porażka wszyscy krytycy zrobili z niego arcydzieło a to zwykła szmira ludzie wychodzili z seansu po godzinie wytrwałem do końca ale jestem rozczarowany reżyser chyba był naćpany film bardzo słaby nie wzrusza nie zaciekawia wrecz odstrasza wikingowie krzyczą warczą i są odrealnieni od powszechnego wizerunku wikingow raczej zachowaniem przypominają ludzi pierwotnych nie polecam
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-04-24 12:19

Obejrzałem trailer i strasznie mnie zniechęciła przesadzona postprodukcja, ciemne wszystko, męczące takie. Ja rozumiem klimat etc. ale to można osiągnąć w mniej męczący sposób.

2 lata
- 4 0
Twoja opinia

Zmień treść

Obejrzałem trailer i strasznie mnie zniechęciła przesadzona postprodukcja, ciemne wszystko, męczące takie. Ja rozumiem klimat etc. ale to można osiągnąć w mniej męczący sposób.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-04-24 12:21

Widz

Tragedia, brakowało tylko "Herna Myśliwego", dla miłośników sportu jest wersja krykieta. Chłam ,szkoda czasu.

2 lata
- 10 3
Twoja opinia

Zmień treść

Tragedia, brakowało tylko "Herna Myśliwego", dla miłośników sportu jest wersja krykieta. Chłam ,szkoda czasu.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-04-24 12:23

Przy tym, co pokazuje dzisiaj kino, obrazki z Buczy wygladaja jak kolorowanka dla dzieci. (1)

2 lata
- 3 2
Twoja opinia

Zmień treść

Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2022-04-24 12:49
  
  Martwy człowiek w filmie to żywy aktor, który po zdjęciach wraca do rodziny, martwy człowiek w reportażu to martwy człowiek, który nie wróci do rodziny. Taka dyskretna różnica.
  
  2 lata
  - 3 2
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Martwy człowiek w filmie to żywy aktor, który po zdjęciach wraca do rodziny, martwy człowiek w reportażu to martwy człowiek, który nie wróci do rodziny. Taka dyskretna różnica.
  Regulamin dodawania opinii