• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Na autopilocie donikąd. Recenzja filmu "Men in Black: International"

Tomasz Zacharczuk
15 czerwca 2019 (artykuł sprzed 4 lat) 

Wystrojeni w elegancką czerń faceci, ale tym razem również i panie, znów spuszczają łomot galaktycznym kryminalistom, choć czynią to w nudnym stylu. Po blisko dwugodzinnym, pozbawionym energii, pomysłu i polotu filmie aż chciałoby się, by któryś z agentów mignął nam po oczach neutralizatorem i wyczyścił pamięć. "MiB: International" okazał się kosmiczną odyseją donikąd.



Moda na odświeżanie hollywoodzkich klasyków trwa w najlepsze i osiąga już tak ogromną skalę, że można mieć wrażenie, iż w Fabryce Snów dział nowych scenariuszy zamknięto na cztery spusty, a nowicjuszom pozostaje jedynie przepisywanie na nowo sprawdzonych już skryptów. W wielu przypadkach okazuje się być to syzyfową pracą i nie inaczej jest w przypadku słynnej trylogii Barry'ego Sonnenfelda.

Receptą na sukces "Facetów w czerni" był świetnie zbilansowany duet Will Smith - Tommy Lee Jones, podszyty abstrakcją humor, wartka akcja urozmaicona imponującymi, jak na owe czasy, efektami specjalnymi i charakterystyczny sonnenfeldowski luz, który udzielał się nawet ekranowym elegancikom w czarnych uniformach. W konfrontacji z oryginałem "Men in Black: International" wygląda jak odrzut z taśmy produkcyjnej. W muzyce takie odpady z sesyjnych nagrań zbiera się w kompilację nazywaną "B-side". I właśnie takim "B-side", dodatkowo nagranym przez cover band, jest nowa odsłona "MiB".


Agenci M (Tessa Thompson) i H (Chris Hemsworth) tropią tajemniczy Rój zagrażający Ziemi. W dodatku muszą namierzyć zdrajcę, który członkom Agencji skutecznie myli tropy. Agenci M (Tessa Thompson) i H (Chris Hemsworth) tropią tajemniczy Rój zagrażający Ziemi. W dodatku muszą namierzyć zdrajcę, który członkom Agencji skutecznie myli tropy.
Poza nienagannym krojem garniturów, paroma kultowymi już gadżetami i strukturą tytułowej organizacji w filmie F. Gary'ego Graya niewiele znajdziemy bezpośrednich odniesień do oryginalnej serii. Nie licząc może wiszącego na ścianie jednego z gabinetów plakatu z agentami J i K, który przez kilka sekund mignie nam w połowie filmu. Akcja "International" osadzona się w Londynie, skąd bohaterowie robią krótkie wypady w różne części Europy i Afryki. As brytyjskiej sekcji "MiB", agent H (Chris Hemsworth) i początkująca agentka M (Tessa Thompson) ruszają tropem tajemniczego, kosmicznego Roju, który chce zdobyć najpotężniejszą broń w galaktyce. Zadanie międzyplanetarnych stróżów prawa utrudnia dodatkowo zakonspirowany w agencji i skutecznie mylący tropy "kret".

Mylenie tropów samym filmowcom akurat wychodzi nad wyraz przeciętnie. Kluczową dla fabuły "wtyczkę" można właściwie zdemaskować po kilku minutach. Przez kolejne przeszło sto pozostaje głowić się jedynie nad tym, jakim cudem nie wpadli na to bohaterowie "International". A to tylko jedna z mniejszych bolączek kiepskiego scenariusza, któremu zabrakło co najmniej kilku korekt. Historia opowiedziana w nowej odsłonie serii razi uproszczeniami, pogubionymi wątkami, nikłą dawką napięcia i fabularną arytmią. Szkolenie młodej adeptki, M, przebiega równie błyskawicznie, co chaotycznie, a późniejsze śledztwo - dla odmiany - wyjątkowo ślamazarnie i nieudolnie. W dodatku filmowcom zdarza się momentami potraktować widzów jak mało rozgarnięte kosmiczne komórczaki, tłumacząc nachalnie po kilka razy podstawowe fakty, z których powiązaniem poradziłoby sobie dziecko.

Imprezy filmowe w Trójmieście


Bohaterowie "International", niczym w rasowym kinie szpiegowskim, podróżują z miejsca na miejsce, ale problem w tym, że w ogóle w ten sposób nie napędzają akcji, która po pierwszym kwadransie filmu ślamazarnie pełznie do oczywistego, acz nieźle skręconego finału. Bohaterowie "International", niczym w rasowym kinie szpiegowskim, podróżują z miejsca na miejsce, ale problem w tym, że w ogóle w ten sposób nie napędzają akcji, która po pierwszym kwadransie filmu ślamazarnie pełznie do oczywistego, acz nieźle skręconego finału.
Oczywiście historyjki o uganiającymi za kosmitami agentach nie wymagają wysublimowanego scenariusza i artystycznej głębi. Chodzi przecież o czystą rozrywkę podrasowaną bałaganiarską akcją i ciętym humorem. Nawet w filmach Sonnenberga niektóre fabularne pomysły wymagały dość wyraźnego przymrużenia oka. Niedociągnięcia nadrabiał jednak energetyczny duet Smith - Jones. Obu panów zastąpić w skali 1:1 się nie da. Chris Hemsworth i Tessa Thompson, co udowodnili wspólnym występem w  "Thor: Ragnarok" , potrafią świetnie się uzupełniać. W "MiB" czarne garnitury i ciasno zawiązane krawaty skutecznie krępują ich aktorską swobodę. Brakuje chemii, obopólnego zaangażowania i choćby kilku soczystych dialogów, co akurat nie jest już ich winą. Oboje sprawiają zresztą wrażenie tracących entuzjazm z każdą kolejną sceną.

Podrzędną fabułę i suche jak wiór dialogi można jeszcze skutecznie zaretuszować filmowym żartem i efektami specjalnymi. Te akurat z pewnością nie rozczarowują i tyczy się to zarówno świetnie wykreowanych na ekranie kosmitów, jak i scen walk (wykonanie bez zarzutu, pomysłowość pozostawia już wiele do życzenia). W erze nieustannej ekspansji CGI nie jest to jednak nadzwyczajnym osiągnięciem. O wiele trudniej dziś widzów rozśmieszyć niż zadbać o wrażenia wizualne. I ta sztuka twórcom "International" sprawia zbyt wiele problemów.

Jeżeli pamiętacie sypiącego ciętymi ripostami na lewo i prawo Willa Smitha i przezabawny stoicyzm Tommy Lee Jonesa, to spotkanie z duetem Hemsworth/ Thompson będzie przypominało pogaduchy z dawno niewidzianą ciocią na rodzinnym obiedzie. Kilka wymuszonych uśmiechów, jakaś sytuacyjna anegdota, może niezgrabnie opowiedziany, ale rozluźniający atmosferę żart i to wszystko. W przypadku "Facetów w czerni" nie byłoby wątpliwości, że mamy do czynienia z komedią science-fiction. "International" bliżej do sensacyjniaka z elementami humoru. Z wyraźnym naciskiem na słowo "elementy". Trzeba jednak oddać twórcom, że kilka razy potrafili wykorzystać sytuacyjny żart, jak w choćby w scenie, w której bohater grany przez Hemswortha chwyta za... młotek, a postać Liama Neesona wypala, że nienawidzi Paryża (a to właśnie nad Sekwaną aktor w pierwszej części popularnej serii szukał uprowadzonej córki).

Thompson i Hemsworth, choć dysponują sporym potencjałem komediowym i już raz udowodnili, że świetnie współpracują na planie, tym razem nie potrafią zadbać o odpowiednią chemię i interakcję. Porównanie do oryginalnego duetu Will Smith - Tommy Lee Jones wypada więc blado z każdej strony. Thompson i Hemsworth, choć dysponują sporym potencjałem komediowym i już raz udowodnili, że świetnie współpracują na planie, tym razem nie potrafią zadbać o odpowiednią chemię i interakcję. Porównanie do oryginalnego duetu Will Smith - Tommy Lee Jones wypada więc blado z każdej strony.
Podobnych smaczków jest zbyt mało, by pozbyć się wrażenia, że w kolejną kosmiczną odyseję u boku uzbrojonych po zęby agentów startujemy w lśniącej rakiecie, którą ktoś przestawił na autopilota i liczył, że sama dotrze do celu. F. Gary Gray nakręcił potwornie nużący, właściwie niepotrzebny i mało odkrywczy film, którym splendoru ani sobie, ani całej dotychczasowej serii nie doda. Kalkowanie schematów, w dodatku niezaostrzonym ołówkiem, przekreśla jakikolwiek sens kręcenia kontynuacji. O ile w ogóle sensowne było doczepianie całej serii kolejnego, zbędnego ogona.

OCENA: 4/10

Film

6.6
5 ocen

Men in Black: International (1 opinia)

(1 opinia)
komedia

Opinie (36) 2 zablokowane

Wszystkie opinie

  • Zgadzam się z opinią (5)

    Papka dla gimbazy. 2/10.

    • 35 2

    • Ja w gimnazjum nie oglądałem takiego czegoś. (4)

      • 6 3

      • Ale to było 20 lat temu :) (3)

        • 5 0

        • a skąd ty to wiesz kiedy to było (2)

          • 0 5

          • (1)

            Bo 20 lat temu nie było takiego hówna

            • 5 0

            • Fakt: wtedy i g*wno było lepsze

              ;)))

              • 3 1

  • Nie chce wyjsc na (7)

    Jakiegoś chama ale dlaczego jest tutaj agentka? Nazwa filmu wskazuje MAN in black ze to są faceci...

    • 35 7

    • Równość płci, chora poprawność polityczna

      W dodatku ona jest czarna. Poprawnośc do bólu.

      • 33 6

    • obejrzyj to się dowiesz

      • 0 8

    • a czemu wcześniej był murzyn?

      a nie np Azjata ... co by tłumaczyło jakoś inteligencję partnera ,,K''

      • 2 2

    • bo teraz we wszystkich filmach bohaterkami muszą być kobiety i w każdym filmie muszą pokazywać jakie to są zaradne i silne...

      • 10 5

    • W facetach w czerni zawsze były agentki, to nie nowość.

      • 6 2

    • Pssssst

      W każdej części były agentki, tyle że nie grały głównej roli o_O

      • 6 0

    • No wyszedles bo men moze znaczyc mezczyzni albo ludzie. Man to jeden mezczyzna albo czlowiek.

      • 4 0

  • pan Tomasz świetnie to ujął (1)

    MiB international to odgrzany stary kotlet, dla zamaskowania smrodu po wierzchu przysypany panierką CGI ...

    • 14 0

    • Niestety, te amerykańskie gnioty...

      ... coraz bardziej dryfują w stronę żenady. Duża w tym wina widzów, którzy "oglądają" jak leci wszystko. Nawet Seagal się spasł i popsuł a wydawało się już, że gorszych B-klasyków się nie da robić - niestety da się i ten trend trwa w najlepsze.

      • 5 0

  • Chyba jednak sie starzeje bo tego rodzaju filmy (2)

    absolutnie mnie nie interesuja a produkuje sie ich obecnie bardzo wiele.

    • 17 1

    • Po prostu masz za niski pesel. to nieodwracalne.

      • 5 0

    • ...

      Produkuje się bardzo wiele różnych filmów, tylko akurat te pełne akcji i efektów specjalnych mają największe budżety więc najwięcej o nich słychać.
      Jeżeli komuś zależy na oglądaniu innych filmów, musi się sam zainteresować ^^

      • 0 0

  • uwaga (1)

    Kolor skóry OK, płeć OK, ale co z orientacją?

    • 13 1

    • Na wschód!

      • 1 1

  • Nie licząc Estwooda i Tarantino nic w kinie się nie dzieje

    Chyba wszyscy zdolni przeszli na produkcje seriali

    • 11 5

  • widziałem kinówkę po tamilsku z rosyjskimi napisami

    całkiem spoko

    • 6 0

  • 'MEN w czerni" już we wrześniu....

    • 8 1

  • Kolejna feministyczna wersja dobrego filmu

    niema się co dziwić że klapa

    • 12 6

  • Wiadomo, musi być baba a najlepiej silna psychicznie lesba. (2)

    Przepis na sukces wg Eskimosów amerykańskich.

    • 23 7

    • Spadaj przygłupie.

      • 1 12

    • Niemożliwe! To kobiety potrafią robić coś innego niż gotowanie i zmywanie garów? A paszoł won z tą lewicową propagandą...

      • 0 1

1

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Kina

Wydarzenia

Marzec Sopocianek (3 opinie)

(3 opinie)
projekcje filmowe, spotkanie, warsztaty, zajęcia rekreacyjne

Konfrontacje: Skąd Dokąd | Dyskusyjny Klub Filmowy UG Miłość Blondynki

15 zł
projekcje filmowe, przegląd, DKF

Kultura Dostępna: Powstaniec 1863

12,90 zł
projekcje filmowe