20 września 2018 (Świat)
Oceny dziennikarzy
-
Łukasz Rudziński
Mocny obraz alkoholizmu, przedstawiony na przykładzie trzech niezależnych kobiet - ordynatorki szpitala, pani prokurator i stażystki w korporacji - ich wątki się nie łączą, ale ukazują różne "twarze" choroby i cały wachlarz zachowań związanych z piciem alkoholu. Dobre role tria: Maria Dębska, Dorota Kolak, Agata Kulesza, ale myśli i spostrzeżenia zawarte w filmie nie są żadnym stopniu oryginalne. To naprawdę dobrze opowiedziana, dość przeciętna historia z potężnymi rodzinnymi traumami w tle. -
Artur Kornacki
Ogląda się z przyjemnością, choć porusza trudną tematykę alkoholizmu u kobiet. Polecam zwłaszcza osobom zaglądającym coraz częściej do kieliszka. W filmie od początku do końca wszystko oczywiste, nic nie zaskakuje. -
Alicja Olkowska
Studium alkoholizmu trzech bohaterek. Każda w innym wieku i z innego świata, boryka się z tym samym problemem. Niestety, „Zabawie...” daleko do „Moje córki, krowy”. Wydaje mi się, że reżyserka zatraciła równowagę między dramatem i komedią, m. in. stawiając na aktorów kojarzących się z humorem (policjanci), potęgując to muzyką ze stacji radiowych. Film z serii „Okruchy życia”, ale dobrze zagrany. -
Marta Apanowicz
Zbyt powierzchowne potraktowanie poważnego tematu jakim jest alkoholizm. Od twórczyni filmu „Moje córki krowy” oczekiwałam znacznie więcej. Wielki plus za świetne kreacje aktorskie: Agaty Kuleszy, Doroty Kolak i Marii Dębskiej. -
Jarosław Kowal
Kolejny film o problemach z alkoholem... Mamy takich w rodzimej kinematografii bardzo wiele, więc nie nastawiałem się na nic oryginalnego, a jednak "Zabawa, zabawa" przemawia własnym językiem i ukazuje problem z zupełnie innej perspektywy. Perspektywy dobrze sytuowanych kobiet, których losy zdają się zmierzać ku szczęśliwemu zakończeniu i wzajemnemu wsparciu "sióstr" na nowej drodze życia. Kinga Dębska wystrzega się jednak banału i naprowadza historię na znacznie mniej oczywisty finał. -
Tomasz Zacharczuk
Film ukazujący problem alkoholizmu z kobiecej perspektywy ze świetnymi rolami aktorskiego tria: Kolak, Kulesza i Dębska. Temat wciąż niesamowicie ważny i aktualny. Wciągająca historia, która zbyt wiele swieżego światła na znany problem nie rzuca. Po prostu to wszystko w kinie juz widzieliśmy. Przekaz dość oczywisty, niemal edukacyjny, ale ogląda się z przyjemnością i podziwem dla damskiej części obsady. To na pewno największy atut tej produkcji.
Opis filmu
Historie trzech kobiet zmagających się z problemem alkoholowym. Dorota jest doskonałym prokuratorem. Zasłaniając się immunitetem, stara się unikać odpowiedzialności za wykroczenia popełnione „pod wpływem”. Mąż, znany polityk, pomaga jej zachować problem w tajemnicy i wyciąga ją z rozmaitych tarapatów, ale powoli traci cierpliwość. Szanowana chirurg dziecięca Teresa przez picie straciła rodzinę, została jej tylko praca w szpitalu, w którym jest ordynatorem. Sytuacja wymyka się spod kontroli, kiedy kobieta przychodzi nietrzeźwa na dyżur. Studentka Magda lubi ostro imprezować, a ponieważ świetnie się uczy i ma doskonałą pracę, nikt z tego powodu nie robi jej wyrzutów. W pewnym momencie dziewczyna traci grunt pod nogami. Kiedy urywa się jej film, dochodzi do tragedii.
Obsada
Agata Kulesza, Dorota Kolak, Maria Dębska, Marcin Dorociński, Rafał Rutkowski, Sławomir Zapała, Mirosław Baka, Jowita Budnik
Opinie (18) 2 zablokowane
-
2019-01-29 10:47
Warto
Bardzo dobry film,ukazuje problem"białych rękawiczek"i zachowania otoczenia.Dający do myslenia.
- 4 0
-
2019-03-19 17:06
Kobieta na zgliszczach
Najsympatyczniejsza Pani Profesor, jakby nie było spełniona zawodowo - najwyższy tytuł naukowy, trudna specjalizacja chirurga dziecięcego, uznanie w środowisku, odchowana córka, też lekarz, chociaż nie na ambicje mamy. Ale jakim kosztem? Mąż sie ulotnił, nie wytrzymując napięcia i wyrzeczeń kariery żony? Matka sama wychowuje córkę, ale nie spełnia oczekiwań córki jako matka? Córka nie pojmuje ile zawdzięcza pozycji mamy i stale pretensje, ze nie poświęciła jej tyle czasu i starań, ile oczekiwała, nie rozumie, ze część smutku z powodu oddalenia sie córki mama topiła w alkoholu i ze córka obdarowując mamę miłością mogła być może przed alkoholizmem ja wybronić? Tymczasem "obdarowuje" mamę tylko swoim potępieniem i "odpływa" do swoich spraw? Przyjaciel, z którym była związana też się oddalił, być może już nabrał odrazy i pomaga jej tylko z litości? Zespół, który tez ja potepia za nałóg, a nie wie, ze też jego część, nawet męska ulegnie podobnie nałogowi?
Jednym słowem wygórowana cena za karierę kobiety w silnie rywalizującym środowisku męskim i podobnie jak u części mężczyzn kończąca się "męskim"nałogiem? Nie każda kobieta temu sprosta, musi być jeszcze lepsza niż mężczyźni w takim zawodzie i bardziej psychicznie wytrzymała, a przede wszystkim wypracować sobie metody radzenia sobie ze stresem bez alkoholu i palenia tytoniu, jak sport, muzyka, turystyka, sztuka, towarzystwo trzeźwych i jak najdalej od "popijaczy" i partaczy,którzy sami nie potrafią dać sobie radę z własnym życiem, a pouczają innych?- 1 0
-
2019-03-20 16:19
Najbardziej potrzebuje współczucia Pani Profesor!? Bo co ona w życiu zrobiła złego?
Zarywała noce na wymagających studiach, uczyła się dalej pracując ciężko na doktorat, habilitację, profesurę, a przy tym na wyczerpującą stresową specjalizację chirurgiczną, po to aby samej osiągnąć najwyższą pozycję zawodową i swojej rodzinie. Autentycznie przy tym lubiła dzieci, którym pomagała. Mogła liczyć na wyrozumiałość i wsparcie rodziny w tym wysiłku. A tu mąż odfrunął, być może z jakąś podfruwajką, bo nie mógł znieść tych wyrzeczeń i być może tego, ze sam musiał prać sobie skarpetki i prasować koszule? Córka sama po sobie mogła zrozumieć, ze ten fach wymaga takich wyrzeczeń i nie mieć ciągłych pretensji, ze mamusia nie poświęcała jej tyle uwagi ile by chciała? Nic dziwnego, ze Pani Profesor, ze zwykłego, okazyjnego kieliszka przy oficjalnych uroczystościach, zaczęła się raczyć potajemnie coraz większymi porcjami, bo tak jest z alkoholem, że wciąga, zwłaszcza kobiety, bardziej nań podatne. I wtedy okazuje się, ze sama sobie winna, ze ja zaczynają unikać, ze tylko sama może sobie pomóc, ze nikogo nie obchodzi, ze poniewiera się po knajpach, czy po ulicy?
Smutny to obraz społeczeństwa, ale nie tylko alkoholików, tylko całej społeczności!?- 0 0
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Kina
Centrum Filmowe UG
Gdańsk
DKF Kurort
Sopot
DKF Miłość Blondynki
Gdańsk
Klub Filmowy Kosmos
Gdańsk
Konsulat Kultury
Gdynia
Kino na Bursztynowym Szlaku
Pruszcz Gdański