Wykolejony potencjał. Recenzja filmu "Dziewczyna z pociągu"

Tomasz Zacharczuk

8 października 2016 (artykuł sprzed 7 lat)

Opinie (39)

Dziewczyna z pociągu - trailer:

Fani owacyjnie przyjętego bestsellera nie musieli długo czekać na ekranizację "Dziewczyny z pociągu". Zaledwie rok po premierze debiutanckiej powieści Pauli Hawkins, utrzymana w konwencji thrillera historia zawitała na wielki ekran. W tym jednak przypadku pośpiech filmowców okazał się złym doradcą. Kinowa wersja rozczarowuje monotonną narracją, realizacyjnym chaosem i apatycznym finałem bez krzty napięcia.

Miliony sprzedanych egzemplarzy, entuzjastyczne recenzje i pochlebne komentarze samego Stephena Kinga, bardzo szeroko otworzyły furtkę "Dziewczynie z pociągu" na hollywoodzkie salony. Korzystając z niesłabnącego zainteresowania powieścią Pauli Hawkins, bez przesadnych starań marketingowych, film Tate'a Taylora błyskawicznie uplasował się w czołówce najbardziej wyczekiwanych premier tego roku. Oczekiwania widzów były tym większe, że do współpracy zaproszono jedną z najciekawszych obecnie aktorek, czyli Emily Blunt ("Sicario", "Na skraju jutra", "Władcy umysłów"), a za kamerą stanął autor rewelacyjnych "Służących". Po kinowym sukcesie bardzo zbliżonej gatunkowo "Zaginionej dziewczyny" Davida Finchera, wydawało się, że obraz Tate'a Taylora trafi co najmniej na tę samą półkę. Oczekiwania w konfrontacji z filmową rzeczywistością rozjechały się równie szybko jak pociąg, którym podróżuje główna bohaterka książki i filmu.

Taylorowi albo zabrakło odwagi do twórczej interpretacji książkowego pierwowzoru, albo zwyczajnie pomysłu na bardziej plastyczne podejście do historii spisanej przez Paulę Hawkins. Filmowa "Dziewczyna z pociągu" bowiem aż przesadnie stara się podążać torami wyznaczonymi przez pisarkę. Ekranowa historia niczym specjalnie znawców tematu nie zaskoczy, a fanów powieści nie okradnie z ulubionych fragmentów. Bardzo bezpieczne, wręcz zachowawcze odwzorowanie literackich schematów na wielkim ekranie, nie zawsze jednak sprzyja wartości filmu. To, co stanowi o sukcesie książki, niekoniecznie musi mieć przełożenie na filmową kliszę i dokładnie tę sytuację obserwujemy w "Dziewczynie z pociągu". Rozbicie fabuły na trzy indywidualne narracje, opatrzone ponadto licznymi retrospekcjami, w filmowej wersji niestety zupełnie nie zdaje egzaminu.

Tytułową dziewczyną jest Rachel (Emily Blunt), rozwódka i alkoholiczka, która nie potrafi pogodzić się z utraconym szczęściem. Marzenia o rodzinie i idealnej miłości rekompensuje sobie podglądaniem obcej pary. Do czasu, kiedy staje w centrum tragicznych zdarzeń.

W obrazie Tate'a Taylora dominuje wszechobecny chaos i nieznośna fragmentaryczność. Historia przedstawiona z perspektywy trójki bohaterów wymaga perfekcyjnej synchronizacji, a tymczasem filmowa kamera przypomina tenisową piłkę odbijaną zaciekle przez rywalizujące rywalki. Przyglądający się z sędziowskiego stołka Tate Taylor nie pozostaje bezstronny. Co naturalne, faworyzuje Rachel (Emily Blunt), zostawiając Megan (Haley Bennett) i zwłaszcza Annie (Rebecca Ferguson) scenariuszowe ochłapy i zapchajdziury. W efekcie o każdej z arcyciekawych postaci dowiadujemy się stosunkowo niewiele, a ich wzajemne relacje pozbawione są niemal zupełnie autentyczności, a w zamian nafaszerowane sztucznością. Gdy tylko filmowcy rozwijają historię jednej z kobiet, następuje drastyczne cięcie montażowe i przeskok do kolejnego wątku. Bardzo wyraźnie zaburza to porządek filmu, który pozbawiony zostaje płynności i co ważne - spójności.

A spójność jest niezwykle istotna, gdy fabuła oparta jest na emocjonalnym, kobiecym trójkącie, rozrysowanym wokół jednego mężczyzny. Rachel pogrąża się w alkoholowym nałogu i codziennej rutynie, jaką jest podróż pociągiem i podglądanie szczęśliwego życia mijanych za oknem par. Jedną z nich jest płomienny związek Scotta i Megan, który dla Rachel jest utopijnym wyobrażeniem zakończonego już małżeństwa z Tomem. Mężczyzna prowadzi teraz uporządkowane życie u boku Anny i ich wspólnego dziecka. Rodzinną harmonię i obserwacyjny nawyk Rachel zaburza niespodziewane zniknięcie Megan. Psychologiczny dramat właśnie w tym kluczowym momencie zaczyna skręcać w kierunku rasowego thrillera.

Reżyser "Dziewczyny ..." umiejętnie odnalazł się w ekranizowaniu małych, indywidualnych dramatów bohaterek, zupełnie niemal nie radząc sobie jednocześnie z konwencją thrillera. W efekcie film może zaciekawić, ale nie potrafi trzymać w napięciu, co rujnuje literacki pierwowzór.

To, co jednak zgrabnie i płynnie udało się zobrazować na łamach książki, nie wypada już tak dobrze w filmowej wersji. W dziele Taylora, nieudolnie rozdzielonym pomiędzy trzy bohaterki, zanika gdzieś magia dreszczowca. Najwięcej emocji dostarcza moment zniknięcia jednej z kobiet, najmniej - paradoksalnie - sam finał, pozbawiony typowego w thrillerze suspensu. Ostatnie sekwencje ogląda się już z przymrużonym od zmęczenia okiem, a końcowe rozwiązanie nietrudno przewidzieć. Taylorowi znacznie lepiej wychodzi mozolne konstruowanie podtekstu całej opowieści, aniżeli przejście do sedna zdarzeń. W natłoku dłużących się monologów Rachel i fragmentarycznych urywków z życia Megan i Anny, bardziej niż fabułą zaczynamy się interesować tym, co popija Rachel lub jak bardzo Haley Bennett przypomina Jennifer Lawrence. Wątek kryminalny umyka nam niczym pociąg, na który zaspaliśmy.

Twórcy "Dziewczyny z pociągu" zupełnie nie poradzili sobie z przeniesieniem wielowarstwowej historii na wielki ekran, co w perspektywie świetnych aktorskich kreacji pozostawia tym większy niedosyt. Znakomicie w roli zakompleksionej alkoholiczki, zmagającej się z zanikami pamięci, odnajduje się Emily Blunt, która udowadnia, że poza postaciami niezłomnych wojowniczek ("Sicario", "Na skraju jutra") w bardzo wiarygodny sposób potrafi odzwierciedlić naturę kobiet po przejściach. Nawet mimo dość odległego od książkowego oryginału wizerunku Rachel (skromny makijaż i niechlujny ubiór to za mało). Na uwagę zasługuje również o tyle eteryczna, co tragiczna postać Megan, w wykonaniu Haley Bennett. Na tle kobiet z filmową klasą, słabo wypadają panowie. Justin Theroux w roli Toma zwyczajnie nie przekonuje, zaś Luke Evans jako Scott jest marną, mizoginiczną imitacją postaci odgrywanej przez Bena Afflecka w "Zaginionej dziewczynie".

Twórcom filmowej "Dziewczyny z pociągu" prawdopodobnie pozostaje jedynie marzyć o sukcesie autorki literackiego pierwowzoru. Film Tate'a Taylora jest jedynie poprawnym thrillerem, który nie dostarcza takich emocji, na jakie zasługuje zekranizowana historia. Można wręcz pokusić się o stwierdzenie, że reżyser nieco wykoleił pociąg, którym podąża główna bohaterka. Wyhamował, aż za mocno, z kreatywnością, skupiając się jedynie na asekuracyjnym trzymaniu kierunku, w którym ta filmowa maszyna ma podążać. Zwyczajnie zabrakło paliwa, aby porwać widza w niepokojącą i pełną napięcia podróż w głąb ludzkich namiętności, wewnętrznych dramatów i mrocznych tajemnic, które są aż nadto oczywiste.

OCENA: 5/10

Tomasz Zacharczukt.zacharczuk@trojmiasto.pl

Film

5.4

31 ocen

Opinie (39) 2 zablokowane

Sortowanie
- Od najnowszych
- Od najstarszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-10-08 14:22

Byłam, po 20 minutach wyszłam, beznadziejny gniot. (4)

Alicja
7 lat
- 25 18
Twoja opinia

Zmień treść

Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-10-31 07:59
  
  ...
  
  widze, ze pod kazda recenzja filmu dodajesz komentarz "bylas i wyszlas po 20 min" tylko podajesz inne imiona...
  zawsze zastanawiam sie co daje ludziom, takie komentarze, chyba tylko jakies zludne wyladowanie negatywnych emocji, bo coz innego...
  
  7 lat
  - 0 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  widze, ze pod kazda recenzja filmu dodajesz komentarz "bylas i wyszlas po 20 min" tylko podajesz inne imiona... zawsze zastanawiam sie co daje ludziom, takie komentarze, chyba tylko jakies zludne wyladowanie negatywnych emocji, bo coz innego...
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-10-08 15:23
  
  jak mozna po 20 minutach ocenic całość. Trzeba byc filmowym ignorantem (1)
  
  Nie odnoszac sie do tego konkretnie filmu, jest cała masa swietnych kryminałów, np Romana Polanskiego, ktore długo budują fabułę i wprowadzają w wątki zeby dopiero w pozniejszej fazie wbić widza w fotel
  
  Rob
  7 lat
  - 23 3
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Nie odnoszac sie do tego konkretnie filmu, jest cała masa swietnych kryminałów, np Romana Polanskiego, ktore długo budują fabułę i wprowadzają w wątki zeby dopiero w pozniejszej fazie wbić widza w fotel
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2016-10-09 09:59
    
    Ty tępaku ohydny
    
    7 lat
    
    2 6
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-10-08 22:42
  
  e100
  
  Też miała ochotę wyjść po 20 minutach; dotrwałam do końca, ale - nie warto było.
  
  7 lat
  - 7 1
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Też miała ochotę wyjść po 20 minutach; dotrwałam do końca, ale - nie warto było.
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-10-09 09:32

mam zasadę czytania od deski do deski (1)

niestety - to już nie zalew, ale potop tandety - Dziewczyna.... to gniot i nie dałem rady przebrnąć nawet połowy książki.
Jakie to były piękne czasy kiedy wydawnictwa parały się pirackim procederem, ach, ambrozja...

hawranek
7 lat
- 5 6
Twoja opinia

Zmień treść

niestety - to już nie zalew, ale potop tandety - Dziewczyna.... to gniot i nie dałem rady przebrnąć nawet połowy książki. Jakie to były piękne czasy kiedy wydawnictwa parały się pirackim procederem, ach, ambrozja...
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-10-19 09:59
  
  a w "tanich książkach" pod folią na łóżkach polowych można było znaleźć takie perełki...
  
  w ten sposób poznałam Diunę ^^
  
  olaboga
  7 lat
  - 0 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  w ten sposób poznałam Diunę ^^
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-10-15 19:28

rok?!

Chyba recenzentowi się coś pomyliło. "Girl on the train" ukazała się 1 lutego 2015, mamy październik 2016, to prawie dwa lata.

wanda
7 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Chyba recenzentowi się coś pomyliło. "Girl on the train" ukazała się 1 lutego 2015, mamy październik 2016, to prawie dwa lata.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-10-14 13:29

Mnie się podobał, głównie ze względu na świetną grę Blunt i fakt, że zbrodnie czesto bywają takie wlasnie trywialne

TJ
7 lat
- 1 0
Twoja opinia

Zmień treść

Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-10-08 23:54

ostrze sobie zęby (1)

na Inferno

sebnorth
7 lat
- 3 1
Twoja opinia

Zmień treść

na Inferno
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-10-14 10:28
  
  .....a jest na co ?
  
  Po pierwszej książce Browna, kolejne były już tylko grafomańskim autoplagiatem
  Książeczkę "Inferno" zacząłem nawet czytać (żona kupiła.....), ale po kilkunastu kartkach wiedziałem o co chodzi i jak to się skończy, całkowicie przewidywalna akcja rozwleczona na wielu stronach. Dlatego nie ma zamiaru oglądać tego na dużym ekranie.
  
  maruda
  7 lat
  - 0 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Po pierwszej książce Browna, kolejne były już tylko grafomańskim autoplagiatem Książeczkę "Inferno" zacząłem nawet czytać (żona kupiła.....), ale po kilkunastu kartkach wiedziałem o co chodzi i jak to się skończy, całkowicie przewidywalna akcja rozwleczona na wielu stronach. Dlatego nie ma zamiaru oglądać tego na dużym ekranie.
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-10-08 16:28

Zacharczuk, tych zakręconych zdań naprawdę nie da się czytać! (2)

A jak już tak je zakręcasz, to naucz się interpunkcji - bo inaczej ciągle jest to pretensjonalne i żenujące.

liderek
7 lat
- 17 8
Twoja opinia

Zmień treść

A jak już tak je zakręcasz, to naucz się interpunkcji - bo inaczej ciągle jest to pretensjonalne i żenujące.
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-10-13 09:30
  
  Najlepszy z najlepszych
  
  "...rywalizujące rywalki..."
  
  7 lat
  - 0 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  "...rywalizujące rywalki..."
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-10-10 15:55
  
  Zazdrosny kolega z redakcji? :D
  
  Domi
  7 lat
  - 0 1
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Zazdrosny kolega z redakcji? :D
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-10-10 17:07

Książka

mi osobiście książka bardzo się podobała w nietórych momentach nawet mnie bawiła , kupiłam przez przypadek nie wiedząc nawet że ludzie tak się nią zachwycają . Ludzie wy to wiecznie niezadowoleni . Książka słB film beznadziejny pogoda do niczego , co z wami ?!

Kasia
7 lat
- 4 1
Twoja opinia

Zmień treść

mi osobiście książka bardzo się podobała w nietórych momentach nawet mnie bawiła , kupiłam przez przypadek nie wiedząc nawet że ludzie tak się nią zachwycają . Ludzie wy to wiecznie niezadowoleni . Książka słB film beznadziejny pogoda do niczego , co z wami ?!
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-10-08 17:35

rywalizujące rywalki... autor tego czegoś daje recenzje filmowi i książce (2)

beka z niego...

ola78
7 lat
- 16 4
Twoja opinia

Zmień treść

beka z niego...
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-10-10 14:17
  
  Ola jestem zainteresowany spotkaniem towarzyskim z Tobą.
  
  wielbiciel
  7 lat
  - 0 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2016-10-08 19:15
  
  komentarz
  
  przemyślana, merytoryczna, jakże celna wypowiedź
  
  7 lat
  - 2 1
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  przemyślana, merytoryczna, jakże celna wypowiedź
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-10-10 09:15

Rozczarowanie

To był dobrze wypromowany film i to wszystko. Niestety rozczarowuje monotonną akcją a przecież miał być thriller, który powinien trzymać w napięciu. Pomieszane wątki na koniec są rozwikłane, ale tez bez oczekiwanego ciekawego finału. Nie polecam. Miałam ochotę wyjść w połowie.

Lena
7 lat
- 4 0
Twoja opinia

Zmień treść

To był dobrze wypromowany film i to wszystko. Niestety rozczarowuje monotonną akcją a przecież miał być thriller, który powinien trzymać w napięciu. Pomieszane wątki na koniec są rozwikłane, ale tez bez oczekiwanego ciekawego finału. Nie polecam. Miałam ochotę wyjść w połowie.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-10-10 08:46

flaki z olejem

Początek strasznie męczący jesli ktoś nie czytal książki to trudno na początku połapać się kto jest kim. Koniec trochę nabrał rozpędu ale to i tak nie to czego się spodziewałam :-(

7 lat
- 2 1
Twoja opinia

Zmień treść

Początek strasznie męczący jesli ktoś nie czytal książki to trudno na początku połapać się kto jest kim. Koniec trochę nabrał rozpędu ale to i tak nie to czego się spodziewałam :-(
Regulamin dodawania opinii