We wtorek, 11 grudnia 2018 r., o godz. 18:00 w gdańskim Dworze Artusa odbędzie się bezpłatny pokaz filmu "Uratowane z Potopu". O grabieży kultury materialnej Rzeczpospolitej oraz Gdańska przez Szwedów w XVII w. opowie dr hab. Hubert Kowalski - jeden z odkrywców dzieł sztuki z zaginionego transportu odkrytego kilka lat temu na dnie Wisły. Spotkanie potrwa dwie godziny.
Podobne wydarzenia
30 marca - 21 kwietnia 2024, godz. 13:00
Gdańsk,
Kino Kameralne Cafe
bilety 27 zł
czwartek, godz. 18:30 - 21:30
Gdańsk,
DKF Miłość Blondynki
bilety 15 zł
ulgowy 10 zł
ulgowy 10 zł
Dlaczego miecz koronacyjny polskiego króla leży na strychu zamku w Szwecji, a pierwodruki polskiego astronoma Mikołaja Kopernika, stoją na półkach w bibliotece Uppsali? Jak do tego doszło, że w Sztokholmie są królewskie zbroje z Polski, a w kościołach na szwedzkiej prowincji biją polskie dzwony? Na te pytania odpowie dr hab. Hubert Kowalski, wicedyrektor Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego, jeden z odkrywców zaginionego konwoju nowożytnych, polskich dzieł sztuki, które miały opuścić ogarniętą Potopem Rzeczpospolitą. Nigdy jednakże do tego nie doszło... przeładowane barki pochłonęła Wisła.
- Żołnierze Karola X Gustawa Wazy grabili wszystko co wpadło im w ręce, a zwłaszcza dzieła sztuki. Elementy architektoniczne z warszawskich rezydencji, w tym nawet płytki podłogowe, były ładowane na barki, które płynęły przez cały Bałtyk, aby w Szwecji ozdobić kościoły i szlacheckie pałace. Niektóre barki były przeładowane i zatonęły w pobliżu Warszawy. Pamięć o zatopionych skarbach stała się miejską legendą. Nie inaczej było na Pomorzu... Podczas prelekcji przybliżymy także wątki związane z Gdańskiem - mówi dr hab. Hubert Kowalski, wicedyrektor Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego.
Po prelekcji zostanie zaprezentowany film "Uratowane z Potopu". Opowiada on historię rzeźb sprzed 350 lat oraz naukowców poszukujących skarbu, o którym krążyły legendy. W czasie trzyletniej naukowej ekspedycji zorganizowanej przez Uniwersytet Warszawski ustalono położenie jednej z zatopionych barek, które miały przewieźć polskie dobra kultury. Grupa naukowców wydobyła prawie sto elementów architektonicznych. Odnalezione skarby są jedynymi zachowanymi pamiątkami architektury XVII-wiecznej Warszawy.
- Uratowane z Potopu to dokument kreatywny o podróży w przeszłość pełnej przygód, która mierzy się z mitem zatopionych skarbów. Dzięki zastosowaniu animacji 2D oraz inscenizacjom, ujęciom współczesnym oraz wywiadom z bohaterami zanurzymy się w historię odnalezionych skarbów. Przez trzy lata przebadaliśmy nie tylko historyczne dokumenty. Przeprowadziliśmy niezliczoną liczbę wywiadów, a wskazówek udzielali nam nawet funkcjonariusze aparatu stalinowskiego. W końcu przeszukiwaliśmy dno za pomocą echosond. Sukces zawdzięczamy... Wiśle, która po 350 latach odsłoniła cel naszych poszukiwań - dodaje Hubert Kowalski.
Dr hab. Huber Kowalski - adiunkt w Zakładzie Tradycji Antyku w Sztukach Wizualnych Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Autor kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych opublikowanych między innymi w "Roczniku Warszawskim", "Pegasusie", "Baroku", "Kronice Zamkowej" i "Kontekstach". Opiekun Koła Naukowego Recepcji Antyku - "Ars Antica" w Instytucie Archeologii UW. Koordynator projektu Wisła - interdyscyplinarne badania dna rzeki. Stypendysta miasta st. Warszawy w latach 2010, 2011 i 2012, Fundacji Lanckorońskich w Rzymie, Instytutu Warburga w Londynie oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Członek Zespołu ds. Warszawskich Historycznych Pracowni Artystycznych. Zajmuje się recepcją kultury artystycznej starożytnych Grecji i Rzymu w sztuce polskiej XVII, XVIII i XIX wieku. Członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Stowarzyszenia Muzealników Polskich, International Council of Museums, The Explorers Club, prezes Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych, wicedyrektor Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego.
- Żołnierze Karola X Gustawa Wazy grabili wszystko co wpadło im w ręce, a zwłaszcza dzieła sztuki. Elementy architektoniczne z warszawskich rezydencji, w tym nawet płytki podłogowe, były ładowane na barki, które płynęły przez cały Bałtyk, aby w Szwecji ozdobić kościoły i szlacheckie pałace. Niektóre barki były przeładowane i zatonęły w pobliżu Warszawy. Pamięć o zatopionych skarbach stała się miejską legendą. Nie inaczej było na Pomorzu... Podczas prelekcji przybliżymy także wątki związane z Gdańskiem - mówi dr hab. Hubert Kowalski, wicedyrektor Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego.
Po prelekcji zostanie zaprezentowany film "Uratowane z Potopu". Opowiada on historię rzeźb sprzed 350 lat oraz naukowców poszukujących skarbu, o którym krążyły legendy. W czasie trzyletniej naukowej ekspedycji zorganizowanej przez Uniwersytet Warszawski ustalono położenie jednej z zatopionych barek, które miały przewieźć polskie dobra kultury. Grupa naukowców wydobyła prawie sto elementów architektonicznych. Odnalezione skarby są jedynymi zachowanymi pamiątkami architektury XVII-wiecznej Warszawy.
- Uratowane z Potopu to dokument kreatywny o podróży w przeszłość pełnej przygód, która mierzy się z mitem zatopionych skarbów. Dzięki zastosowaniu animacji 2D oraz inscenizacjom, ujęciom współczesnym oraz wywiadom z bohaterami zanurzymy się w historię odnalezionych skarbów. Przez trzy lata przebadaliśmy nie tylko historyczne dokumenty. Przeprowadziliśmy niezliczoną liczbę wywiadów, a wskazówek udzielali nam nawet funkcjonariusze aparatu stalinowskiego. W końcu przeszukiwaliśmy dno za pomocą echosond. Sukces zawdzięczamy... Wiśle, która po 350 latach odsłoniła cel naszych poszukiwań - dodaje Hubert Kowalski.
Dr hab. Huber Kowalski - adiunkt w Zakładzie Tradycji Antyku w Sztukach Wizualnych Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Autor kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych opublikowanych między innymi w "Roczniku Warszawskim", "Pegasusie", "Baroku", "Kronice Zamkowej" i "Kontekstach". Opiekun Koła Naukowego Recepcji Antyku - "Ars Antica" w Instytucie Archeologii UW. Koordynator projektu Wisła - interdyscyplinarne badania dna rzeki. Stypendysta miasta st. Warszawy w latach 2010, 2011 i 2012, Fundacji Lanckorońskich w Rzymie, Instytutu Warburga w Londynie oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Członek Zespołu ds. Warszawskich Historycznych Pracowni Artystycznych. Zajmuje się recepcją kultury artystycznej starożytnych Grecji i Rzymu w sztuce polskiej XVII, XVIII i XIX wieku. Członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Stowarzyszenia Muzealników Polskich, International Council of Museums, The Explorers Club, prezes Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych, wicedyrektor Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego.
