Recenzja "Challengers": intensywne kino
27 kwietnia 2024
(49 opinii)
Recenzja filmu "Elvis": Powrót króla rock'n'rolla
25 czerwca 2022 (artykuł sprzed 1 roku)
Baz Luhrmann robi, co może, by widownię swojego najnowszego filmu wprowadzić w euforyczny amok rodem z najlepszych koncertów Presleya. Częściowo to się udaje, bo obłędnie sfilmowane widowisko kiczowatym przepychem, rockandrollową energią i szaleńczym niemal tempem rzuca na kolana przed Królem i jego nieśmiertelną legendą. Problem w tym, że gruba warstwa efekciarstwa skrywa tak naprawdę bardzo uproszczoną i spłyconą opowieść o człowieku uwięzionym w złotej klatce. Wiele reżyserskich decyzji wydaje się dyskusyjnych, ale niepodważalnym faktem jest pojawienie się na hollywoodzkim firmamencie nowej gwiazdy. Nazywa się Austin Butler i za rolę Elvisa zgarnie Oscara.
WIĘCEJ NA TEN TEMAT Recenzje filmów - sprawdź, co warto obejrzeć
Back to black. Amy nie chciałaby tego oglądać
20 kwietnia 2024
(36 opinii)
Recenzja "Civil War": absolutna maestria
12 kwietnia 2024
(44 opinie)
Przypominanie na wstępie muzycznych osiągnięć i popkulturowego dorobku Elvisa Presleya byłoby nie tyle truizmem, ile zwyczajnym faux pas. Nie trzeba przecież być koneserem twórczości Króla z Graceland, by zawadiacką czuprynę, obcisłe i fantazyjne stroje, rozkołysane biodra i charakterystyczny wokal bezbłędnie przypisać jednemu z najwybitniejszych artystów, jacy stąpali po ziemi. Właśnie powszechna rozpoznawalność Elvisa sprawia, że jego filmowa biografia nie zamyka się przed żadnym widzem. Dlatego kluczowe w odbiorze dzieła Baza Luhrmanna będą oczekiwania, z jakimi wybierzemy się do kina.
Jeśli priorytetowo potraktujemy chęć wgryzienia się w osobowość Presleya i jego życiorys, to lepiej pozostać w domu i wertować tony publikacji, artykułów i nagrań poświęconych geniuszowi rockandrolla. Obecność przed wielkim ekranem wydaje się natomiast obowiązkowa, jeżeli interesuje nas nieskrępowana faktografią rozrywka. Szkoda, że Luhrmann nawet nie spróbował stworzyć pomostu pomiędzy widowiskiem a bardziej wnikliwą biografią, ale w kinowej praktyce tego typu kompromis udaje się wypracować bardzo rzadko. Wystarczy choćby wspomnieć porywające, ale wygładzone z rys i krzywizn muzyczne portrety Mercury'ego w "Bohemian Rhapsody" i Eltona Johna w "Rocketmanie".
"Stranger Things", "Peaky Blinders", "Obi-Wan Kenobi": topowe seriale w natarciu
Film jak kilka koncertów Elvisa w jednym
Australijskiego reżysera bardziej fascynuje nie Elvis-człowiek, a Elvis-ikona. Właściwie od pierwszych kadrów Luhrmann z impetem wskakuje w presleyowski żywioł, chcąc poniekąd ruchy sceniczne i energię swojego idola bezpośrednio zaimplementować w strukturę filmu. Stąd w "Elvisie" mnóstwo karkołomnych manewrów kamerą, dynamiczny, a nawet agresywny montaż (który często jednak przeszkadza i wprowadza chaos), cała paleta barw utrwalonych w kostiumach i scenografii oraz duża narracyjna swoboda. Stylistycznie wygląda to tak, jakby film łączył brawurę i bunt młodego Elvisa z blichtrem i (zamierzonym, na dodatek trafionym) kiczem rodem z występów Króla w Vegas.
Wizualne szaleństwo (bo tak to wygląda przez pierwszą godzinę filmu) znakomicie uzupełnia muzyka. I to nie tylko za sprawą presleyowskich szlagierów, które fantastycznie wybrzmiewają w różnych aranżacjach i wersjach. Ścieżkę dźwiękową uzupełniają klasyczne bluesowe kompozycje, pojawia się gospel, a nawet utwory B.B. Kinga czy Little Richarda. Z upływem czasu to jednak Elvis bezdyskusyjnie zagarnia dla siebie całą scenę, a olbrzymie wrażenie robią sekwencje koncertów. Podczas powrotnego występu w 1968 roku ma się ochotę wiwatować razem z filmową publiką. Znakomicie brzmi i wygląda również odwzorowanie pierwszego koncertu w hotelu International, podczas którego możemy się przekonać jak świetnym nie tylko wokalistą, ale i kompozytorem, dyrygentem i showmanem był Presley.
Ruszają kina plenerowe w Trójmieście
Muzyczną harmonię w filmie zaburzają jedynie wkradające się gdzieniegdzie nowoczesne, hiphopowe brzmienia, które są totalnym nieporozumieniem i zupełnie bezsensownym zaburzeniem całej stylistyki. Rozumiem, że twórcy zapewne chcieli podkreślić wkład Elvisa w dzisiejszą muzykę, ale połączenie pewnych rzeczy czasami po prostu się nie sprawdza, a wręcz drażni i przeszkadza. Tak jak w tym przypadku.
Bardziej show niż filmowa biografia
Całą swoją strukturą dzieło Luhrmanna przypomina hołd złożony legendzie Presleya i podobnie wygląda to również na płaszczyźnie scenariusza. Twórcy ewidentnie nie chcieli zrobić krzywdy samemu Elvisowi i jego rodzinie. Najtrudniejsze wątki - uzależnienie od leków, zdrady, obsesyjna wręcz rozrzutność - zostają tutaj ledwie zasygnalizowane. Nadużywania narkotyków czy alkoholu wręcz nie widać. Relacje z Priscillą okrojono do podstawowego minimum. W tle pojawia się trochę historii i polityki, ale czasu na rozwinięcie tych wątków specjalnie za dużo nie ma, bo przecież "show must go on".
Fabuła to oczywiście nie dokument, a reżyser ma pełne prawo do swobodnego żonglowania prawdą i naciągania niektórych faktów. O ile oczywiście nie dochodzi do przekłamania i manipulacji. Takim pokusom Luhrmann na szczęście nie uległ, ale jego narracyjny pomysł nie do końca się sprawdza. Historię Elvisa poznajemy z perspektywy "Pułkownika" Parkera - człowieka, który de facto instruował swojego podopiecznego i miał na niego niebagatelny wpływ. Mówiąc wprost: pasożytował na talencie Presleya w sposób wręcz obrzydliwy. Powierzenie w filmie tak odpowiedzialnej funkcji narratora postaci skrajnie negatywnej, oślizgłej i odstręczającej, moim zdaniem, nie ma większego sensu i wzbudza spory niesmak.
Tym bardziej, że ekranowy Parker wydaje się sztampowym czarnym charakterem, który nie wychodzi poza sztywne ramy scenariusza. I tu dochodzimy do dwóch zadziwiających faktów: Tom Hanks gra negatywną postać, Tom Hanks gra co najwyżej przeciętnie. Wybitny przecież aktor, schowany pod niezliczonymi warstwami charakteryzacji i sztucznych kilogramów, dość biernie odtwarza scenariuszowe założenia. Zabrzmi to wręcz obrazoburczo, ale niestety Hanksa mógłby zastąpić aktor z czwartego, piątego szeregu w Hollywood i nie byłoby większej różnicy.
Austin Butler: narodziny gwiazdy
Natomiast to, co w bezczelny niemal sposób wyczynia w tym filmie Austin Butler przechodzi jakiekolwiek pojęcie i przebija chyba nawet najbardziej optymistyczne prognozy. Co za talent, co za charyzma! I choć w konkursie sobowtórów Elvisa pewnie aktor nie miałby większych szans (choć mnie absolutnie przekonał), to sposób odwzorowania jego ruchów, gestów, mimiki czy głosu jest powalający. Elvis urodził się, by zostać królem rockandrolla, Butler przyszedł na świat, aby zagrać Presleya. Jeśli Rami Malek (zasłużenie) dostał Oscara za "Bohemian Rhapsody", to Butler - dodając jeszcze do swojej roli wokal i mając więcej intymnych scen do zagrania - sprawia, że przyszłoroczne rozstrzygnięcie w kategorii najlepsza rola pierwszoplanowa zdaje się być formalnością.
I znów można ponarzekać, że dysponując takim aktorskim złotem, Luhrmann tak powierzchownie i w bardzo asekuracyjny sposób opowiada o samotności idola wielbionego przez miliony, o jego demonach i słabościach, które w tragicznych okolicznościach zdeformowały (dosłownie i w przenośni) wizerunek Króla. Tej pustki w "Elvisie" nie da się wypełnić nieśmiertelnymi szlagierami, zdjęciami czy nawet kapitalnym Butlerem. W kinie, tak jak w muzyce, czasami nie jakość, a emocje towarzyszące danemu dziełu decydują o uwielbieniu publiki. A emocji w tym filmie akurat nie brakuje, chociaż chyba obejdzie się bez omdleń na widowni i rzucania damską bielizną w ekran.
OCENA: 7/10
Film
Zobacz także
Recenzja "Challengers": intensywne kino
27 kwietnia 2024
(49 opinii)
Back to black. Amy nie chciałaby tego oglądać
20 kwietnia 2024
(36 opinii)
Recenzja "Civil War": absolutna maestria
12 kwietnia 2024
(44 opinie)
Opinie (30) 6 zablokowanych
-
2022-06-25 11:40
Opinia wyróżniona
Wynudziłem się okropnie, i nie dotrwałem do końca
pomimo krótkiej drzemki, wyszedłem po prawie trzech godzinach z kina (oczywiście pół godziny reklam przed seansem)
- 18 22
-
2022-06-25 11:44
Opinia wyróżniona
(1)
Film dobry, sprawnie zrealizowany, ale bez rewelacji. Dla mnie Elvis jest jednym z symboli amerykańskiej kultury (obok np. Cher, Madonny, Michaela Jacksona, Barbry Streisand, Franka Sinatry, Bette Midler, Arethy Franklin, Mariah Carey). Epizodycznie występuje nawet w "Forrescie Gumpie". I to właśnie Forrest jest arcydzielem kina a nie "Elvis".
Film dobry, sprawnie zrealizowany, ale bez rewelacji. Dla mnie Elvis jest jednym z symboli amerykańskiej kultury (obok np. Cher, Madonny, Michaela Jacksona, Barbry Streisand, Franka Sinatry, Bette Midler, Arethy Franklin, Mariah Carey). Epizodycznie występuje nawet w "Forrescie Gumpie". I to właśnie Forrest jest arcydzielem kina a nie "Elvis". Każdy naród ma swój styl życia. My mamy melancholie, hart ducha, umiłowanie wolności, fantazje co np. dobrze reprezentuje piękna postać Włodzimierza Tetmajera (Gospodarz z "Wesela") albo serial "Dom". Film o Elvisie warto obejrzeć i wyrobić sobie samemu zdanie.
- 19 7
-
2022-06-25 12:33
P. S. Z Ameryką kojarzy mi się także Ms. Dolly Parton a jednym z symboli Polski jest np. Marek Grechuta. Polską duszę dobrze czuł Andrzej Wajda a amerykańską Martin Scorsese. Woody Allen jest ponad granicami, jak zresztą w ogóle sztuka.
- 3 4
-
2022-06-25 19:04
Opinia wyróżniona
Elvis (2)
Byłam i jestem zachwycona. Wiadomo,jeden film nie pokarze całego życia artysty. Moim zdaniem warto obejrzeć film i nie marudzić.
- 19 9
-
2022-06-30 11:38
Film nie pokarze? Jednak ciebie coś pokarało.
- 1 1
-
2022-06-25 19:21
Super Ewciu a teraz idz do empiku niech Ci pani pokaże słownik ortograficzny
- 9 3
Wszystkie opinie
-
2022-06-26 11:47
Stać nas na własne filmy !!! (2)
Był film "Zenek".
I to jest nasz film. O naszych korzeniach , wyrastający z polskiej narodowościowo-chrześcijańskiej tradycji. I o Zenku będą mówili w TV i podręcznikach szkolnych.
Elvis. Co to za imię Elvis ?- 1 9
-
2022-09-01 04:33
Piękne
Naczelniku, myślałam, że to ja mam we krwi szyderę, ale ja nie dorastam Ci do pięt.
Pozdrawiam serdecznie- 0 0
-
2022-09-01 04:18
Hehe
Naczelniku! :)))
Myslałam, że to ja mam we krwi szyderę, ale nie dorastam Ci do pięt - szacun
Pozdrawiam :)- 0 0
-
2022-06-25 11:17
Gdy nam śpiewał Elvis Presley (3)
świat miał trochę więcej barw
- 20 3
-
2022-06-25 14:42
w USA nadal myslą ze on zyje :) (1)
- 2 4
-
2022-07-29 20:21
teraz wiemy, że to fakt;)
- 1 0
-
2022-06-25 12:57
w sensie tęcza miała 7 nie 6 ?
tv miał 2 nie rgb ?
- 0 3
-
2022-07-09 00:50
Warto zobaczyć...
Oczywiście, to moja opinia... A zatem film zrobiony z detalami, wprowadza w klimat tamtych lat. Jak dla mnie świetnie opowiedziana historia rodzącego się talentu i źródła jego inspiracji... tytułowy aktor doskonały - świetny warsztat aktorski, taneczny i wokalny, a w tworzeniu postaci kultowej nie ma groteskowości i przesady... są emocje. Boli fakt, że utalentowani artyści często są tak wykorzystywani i tłamszeni (podobnie Whitney Huston czy Michael Jackson... itd.). Ale już nie spojleruję...
- 3 0
-
2022-06-25 12:30
Teraz mężczyzna (3)
Ma brodę i wąsy a nie rurki to wynaturzenie
- 4 19
-
2022-06-28 08:09
Wynaturzenie (1)
Czego?
- 0 0
-
2022-06-30 11:39
Natury
- 0 0
-
2022-06-26 10:52
Wąsy i broda
Wąsy i broda, w których pełno kurzu. Mężczyzna nieogolony, to mężczyzna brudny.
- 2 1
-
2022-06-25 19:04
Opinia wyróżniona
Elvis (2)
Byłam i jestem zachwycona. Wiadomo,jeden film nie pokarze całego życia artysty. Moim zdaniem warto obejrzeć film i nie marudzić.
- 19 9
-
2022-06-30 11:38
Film nie pokarze? Jednak ciebie coś pokarało.
- 1 1
-
2022-06-25 19:21
Super Ewciu a teraz idz do empiku niech Ci pani pokaże słownik ortograficzny
- 9 3
-
2022-06-27 13:45
Kraków i Rzeszów najlepsza kontynuacja Elvisa.
EP. Tak piękny, charyzmatyczny, utalentowany. Nigdy więcej nie będziemy mieli piosenkarza na takim poziomie. Naprawdę żałuję, że nie żyłem w czasach Elvisa. Kraków i Rzeszów najlepsza kontynuacja Elvisa.
- 0 1
-
2022-06-26 21:41
Elvis niezwykle utalentowany człowiek (1)
Dopiero oryginalne koncerty i filmy z przygotowań do nich pokazują jego swobodę luz i talent. Dziś ze wsparciem komputerowym i realizatorów dzwięku zapewne też byłby na topie.Tacy ludzie rodzą się raz na wiele milonów
- 9 0
-
2022-06-27 10:27
Wsparcie?
Elvis nie potrzebowałby wsparcia nawet dzisiaj...
- 2 0
-
2022-06-25 22:13
Pawel (1)
Warto. Takie filmy są potrzebne. Był dobra osoba. Niesamowity darczyńca, w swojej karierze rozdał Ok 1000 cadillacow. Kupowal ciężarówki wypełnione wózkami inwalidzkimi, na Boże Narodzenie wybierał 100 fundacji, którym przekazywał znaczne kwoty. elvis zyje
- 10 1
-
2022-06-27 10:26
Żona
Była żona ma pewnie inne zdanie skoro odeszła. Na pokaz to zawsze można być dobrym. A Presley kupował sobie "przyjaciół'. Alkohol i narkotyki go zmieniły.
- 0 3
-
2022-06-26 23:07
Elvisa kocha się za wokal i prezencję
Obejrzę film. Elvisa słuchało się w radiu Luksemburg i w Wolnej Europie. A potem było adapter Bambino i płyty. Elvisa się kochało słuchając, bo telewizory pojawiły się później. Kochało się Go za jego cudowny wokal nie wiedząc, że jest to najprzystojniejszy mężczyzna na świecie. Z Priscillą byli i są najpiękniejszą parą Swiata.
- 4 0
-
2022-06-26 11:27
Elvis
Film zrobiony pod T.Hanksa. Za mało muzyki Presleya a za dużo facjaty "pułkownika". Oczernianie rodziców E.P. karygodne !!!
- 6 2
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Kina
Gdańsk
Helios Forum Gdańsk
Forum Gdańsk
Helios Alfa Centrum
Alfa Centrum
Helios Metropolia
Galeria Metropolia
Cinema1
Galeria Morena
Kino Muzeum
Muzeum II Wojny Światowej
Kino IKM
Instytut Kultury Miejskiej
Gdynia
Helios Riviera Gdynia
Centrum Riviera
Sopot
Multikino Sopot
Centrum Haffnera
Rumia
Multikino Rumia
Galeria Rumia
Filmy
