Prawda w krainie czarów. Recenzja filmu "Ja teraz kłamię"

Tomasz Zacharczuk

29 czerwca 2019 (artykuł sprzed 4 lat)

Opinie (31)

Sprytnie żonglujący prawdą i fikcją Paweł Borowski trafnie diagnozuje kondycję współczesnego show-biznesu, lecz czyni to za pomocą bardzo schematycznego i nużącego scenariusza, z którym mocno kontrastuje oryginalna, wysublimowana i fantazyjna wręcz oprawa wizualna. Naszpikowany gwiazdami futurystyczny thriller finalnie więc rozczarowuje. Z wysuwanymi przez reżysera tezami trudno się nie zgodzić, ale sposób ich podania pozostawia spory niedosyt.

Mija dokładnie dziesięć lat od efektownego reżyserskiego debiutu Pawła Borowskiego. Zgrabnie skonstruowane, bazujące na wciągającej fabule i niejednoznacznej grze czasoprzestrzenią "Zero" zasłużenie zyskało aprobatę zarówno widzów, jak i krytyków. Wiele patentów właśnie z tej produkcji Borowski próbuje wpleść w najnowsze dzieło - trudną do sklasyfikowania hybrydę futurystycznego thrillera, psychologicznej dramy i groteskowej komedii. Imponująca filmowa konstrukcja z każdą upływającą minutą coraz mocniej drży jednak w posadach, a winą za to należy obarczyć niestabilny fundament, którym jest dość mizerny scenariusz.

Punktem wyjścia, skądinąd ciekawym i stopniowo rozbudzającym apetyty, jest telewizyjny program "Konfesjonał gwiazd". Trójka artystów na żywo spowiada się z zawodowych i prywatnych tajemnic, licząc na rozgrzeszenie rozentuzjazmowanego audytorium. Pokaźną sumę za zwycięstwo chcą zainkasować aktorka Celia (Maja Ostaszewska) i reżyser Mat (Rafał Maćkowiak), którzy pragną w ten sposób uzbierać brakujące pieniądze na wspólny film. O wygranej marzy też młoda piosenkarka Yvonne (Paulina Walendziak), gwiazda tabloidów, która przez swoje wybryki popadła w finansową niedolę. Telewizyjne show dla każdego z nich stanie się jednak dopiero zalążkiem poważnych tarapatów z kryminalną intrygą w tle.

Uczestnicy kontrowersyjnego telewizyjnego show muszą nie tylko obnażyć się przed widzami ze wszystkich tajemnic, ale przede wszystkim stawić czoła konsekwencjom udziału w "Konfesjonale gwiazd".

Borowski, podobnie jak w swoim debiucie, konstruuje film za pomocą retrospekcji, powtórzeń, nieustannej żonglerki czasoprzestrzenią. I to, co w "Zerze" była bodaj największą atrakcją rozbudzającą ciekawość widza, w "Ja teraz kłamię" zaburza tempo opowieści i zwyczajnie nuży. W zasadzie prostą historię śledzimy z trzech perspektyw, które za sprawą bohaterów nakładają się na siebie, prowadząc do wybuchowego finału. Konsekwentne, ale i zarazem irytujące powtarzanie tych samych kadrów (po trzykroć) wnosi tak naprawdę niewiele treści do głównego wątku, a o każdej z postaci wiemy tak niewiele, że cała opowieść szybko zaczyna się rozklejać. Rozwiązanie kryminalnego wątku natomiast może wywołać jedynie wzruszenie ramionami.

Między słowami, których filmowi wyraźnie zresztą brakuje, bo sterylne dialogi nie budują jakiejkolwiek dramaturgii, zakamuflowane są całkiem trafne i aktualne spostrzeżenia. Borowski bezceremonialnie szydzi z reguł show-biznesu, obnaża próżność artystów, ale i odbiorców, prześwietla współczesną publiczność (nie tylko telewizyjnych programów), dla której szczerość coraz częściej wydaje się mniej atrakcyjna niż fałsz. Wolimy piękne kłamstwo od brzydkiej (w domyśle nudnej) prawdy, a to skutecznie zabija zdolność do empatii czy współczucia. W cenie są fake newsy, za które można kupować i sprzedawać wszystko i wszystkich.

Borowski punktuje więc konsekwentnie i celnie, ale niestabilną, mało atrakcyjną i zbyt dosadną narracją uodparnia widza na wartościowe morały. Całą uwagę publiki skupia trywialną, pseudo-kryminalną opowiastką, której dopiero dobitny finał podszyty ironicznym komentarzem sprowadza film na właściwe tory, po których dojedziemy do sedna "Ja teraz kłamię". Ponad półtoragodzinnej podróży nie ułatwia nie tylko co najwyżej średnio dopracowany scenariusz, ale również rozczarowująca postawa aktorów.

Borowski serwuje widzom mieszankę modernistycznego thrillera i groteskowej komedii, ale stosując charakterystyczną dla siebie formę narracji, tym razem zaburza tempo opowieści i sprowadza ją do trywialnej kryminalnej opowiastki o wszystkim i o niczym zarazem. W pamięci pozostaje za to wizualne piękno tego filmu.

Nie ich wina, że nie mają czym grać. Zebranie takich nazwisk na planie mogło zwiastować filmową ucztę. Mamy tymczasem stół zastawiony mikroskopijnymi porcjami degustacyjnymi. Kulig, Chabior, Więckiewicz, Dziędziel, Woronowicz, Poniedziałek w sprinterskim tempie przemierzają filmowy dystans i czasami trudno ich dostrzec. O Buzek, Ostaszewskiej, Maćkowiaku czy Walendziak da się powiedzieć niewiele więcej, bo ich role są po prostu nijakie. Postaciom brakuje psychologicznej głębi i większej swobody. Funkcjonują jak zaprogramowane cyborgi, które niczym rekwizyty ktoś przestawia po planie zdjęciowym.

Jeśli coś w filmie Borowskiego zadziałało w 100%, to jest to zdecydowanie warstwa techniczna, co nie powinno dziwić, biorąc pod uwagę fakt, iż reżyser zajmuje się na co dzień także sztukami wizualnymi. I czuć to w niemal każdym, fantastycznym kadrze. "Ja teraz kłamię" to artystyczny Mount Everest zdobyty przez kostiumografów, charakteryzatorów i scenografów pracujących nad tym unikalnym w skali polskiego kina projektem. Dobór fantazyjnych kreacji, wymyślnych fryzur, zdumiewających rekwizytów i niesamowicie zaaranżowanych przestrzeni doskonale wpisuje się w unikalny klimat bazujący na połączeniu przeciwieństw: futurystycznego rozmachu i minimalizmu w wersji retro.

Uchwycenie "zacofanego modernizmu" nie byłoby możliwe bez kapitalnej pracy operatora, Arkadiusza Tomiaka, który doskonale bawi się każdym pojedynczym kadrem. Nie tylko reżyser, ale również on lawiruje pomiędzy iluzją a prawdą, ustawiając kamerę w nietypowej pozycji czy skupiając naszą uwagę na drobiazgu, który za chwilę zmienia nasz punkt widzenia. Rzadko czegoś takiego można doświadczyć w polskim kinie. Tym bardziej należy docenić kunszt techniczny i wrażenie poszczególnych ujęć, które na długo pozostaną w naszej pamięci.

Twórcom "Ja teraz kłamię" udało się zebrać na planie czołówkę świetnych polskich aktorów, których potencjału nie wykorzystano tu choćby w 1/4. Wiele nazwisk zwyczajnie ozdabia jedynie plakat filmu, a ci, którzy dostają więcej ekranowego czasu, nie mają za bardzo czym grać.

Szkoda, że ulotna pozostanie już sama treść, której właściwa interpretacja uzależniona jest jeszcze od jednej niezbędnej umiejętności, którą musi wykazać się widz: umiejętności drwienia i szydzenia z samego siebie. A na to spora część widowni, podobnie jak ta w filmie, może nie być gotowa. Wysublimowana stylistycznie przypowieść o masowym ogłupieniu, gombrowiczowskich gębach i emocjonalnym nihilizmie powinna stawiać jednak wymagania nie tylko widowni, ale też jej twórcom. Tak banalny scenariusz tych wymagań po prostu nie spełnia, choć na pewno mamy do czynienia z jednym z najbardziej oryginalnych polskich filmów ostatnich miesięcy, a może i lat.

OCENA: 5,5/10

Tomasz Zacharczukt.zacharczuk@trojmiasto.pl

Film

5.9

14 ocen

Opinie (31) 1 zablokowana

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-07-01 09:04

Opinia wyróżniona

Recenzja

Genialna recenzja, czułam dokładnie to samo po wyjściu z kina. Niestety.

4 lata
- 4 1
Twoja opinia

Zmień treść

Genialna recenzja, czułam dokładnie to samo po wyjściu z kina. Niestety.
Regulamin dodawania opinii

Wszystkie opinie

Sortowanie
- Od najnowszych
- Od najstarszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-07-29 00:07

Dziwny film

Trudno wyciągnąć jakiekolwiek wnioski nawet w oparciu o prasę brukową. Scenariusz wymowy lub bardzo podobny. Ostaszewska po rolach w filmach Wajdy na drodze do dewaluacji, pieniądze roztrwonione na dekorację daleko odbiegającą od estetycznej, Buzkowa w jaju, bohaterowie mieszkający w luksusowych barakach, urządzenia techniczne przypominające akwarium, pomieszczenia podobne do łodzi podwodnej, pseudocycate plafoniery, orgie seksualne w secesyjnych budynkach z odrażającym niby nowoczesnym wnętrzem, korytarze hotelowe jak wnętrze rękawa skafandra kosmonauty, robocopowaci bohaterowie, jednym słowem kicz. Najbardziej podobały mi się w kinie reflektory i wentylatory.

Uśpiony
4 lata
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Trudno wyciągnąć jakiekolwiek wnioski nawet w oparciu o prasę brukową. Scenariusz wymowy lub bardzo podobny. Ostaszewska po rolach w filmach Wajdy na drodze do dewaluacji, pieniądze roztrwonione na dekorację daleko odbiegającą od estetycznej, Buzkowa w jaju, bohaterowie mieszkający w luksusowych barakach, urządzenia techniczne przypominające akwarium, pomieszczenia podobne do łodzi podwodnej, pseudocycate plafoniery, orgie seksualne w secesyjnych budynkach z odrażającym niby nowoczesnym wnętrzem, korytarze hotelowe jak wnętrze rękawa skafandra kosmonauty, robocopowaci bohaterowie, jednym słowem kicz. Najbardziej podobały mi się w kinie reflektory i wentylatory.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-07-14 11:04

A co to za słowo ta wysublimowana ?

nie można użyć jakiegoś normalnego, fajnego, albo nie fajnego, ale też zrozumiałego ?

4 lata
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

nie można użyć jakiegoś normalnego, fajnego, albo nie fajnego, ale też zrozumiałego ?
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-07-09 23:28

Szkoda czasu i pieniędzy ...

Obejrzenie tego filmu w całości, to bardzo trudne doświadczenie. Dłużyzny, bo potrójny punkt widzenia jednej sprawy + masa wulgaryzmów i golizny (bez uzasadnienia). Ludzie wychodzili z kina. Nic mnie tam nie przekonało. Ani scenariusz, ani gra aktorska. Nie polecam.

M.S.
4 lata
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Obejrzenie tego filmu w całości, to bardzo trudne doświadczenie. Dłużyzny, bo potrójny punkt widzenia jednej sprawy + masa wulgaryzmów i golizny (bez uzasadnienia). Ludzie wychodzili z kina. Nic mnie tam nie przekonało. Ani scenariusz, ani gra aktorska. Nie polecam.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-06-30 13:57

Mnie się podobał (1)

Bardzo ciekawa wizja, dopracowana w najdrobniejszych szczegółach. Ja byłem zachwycony ,ale to kino nie dla każdego. Osobom pytającym co brał autor odpowiadam, że inni ludzie mają pomysły na przedstawianie świata, które mogą odbiegać od waszych i nie ma w tym nic złego.

Dominik
4 lata
- 9 3
Twoja opinia

Zmień treść

Bardzo ciekawa wizja, dopracowana w najdrobniejszych szczegółach. Ja byłem zachwycony ,ale to kino nie dla każdego. Osobom pytającym co brał autor odpowiadam, że inni ludzie mają pomysły na przedstawianie świata, które mogą odbiegać od waszych i nie ma w tym nic złego.
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2019-07-09 22:49
  
  Koszmar
  
  To kino nie dla każdego? To kino dla jednego na 100 000 .Film nie do oglądania czym się zachwycać?
  
  Gośka
  4 lata
  - 0 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  To kino nie dla każdego? To kino dla jednego na 100 000 .Film nie do oglądania czym się zachwycać?
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-07-09 22:44

Gniot 2

Film koszmarny nie warty 1zł jest przeznaczony dla stukniętych ludzi czegoś takiego nie widziałam masakra odradzam ten film wszystkim

Gośka
4 lata
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Film koszmarny nie warty 1zł jest przeznaczony dla stukniętych ludzi czegoś takiego nie widziałam masakra odradzam ten film wszystkim
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-07-08 18:04

Beznadziejny

Film beznadziejny,nudny.Dawno nie było mi tak żal kasy i czasu:/

Dorota
4 lata
- 2 0
Twoja opinia

Zmień treść

Film beznadziejny,nudny.Dawno nie było mi tak żal kasy i czasu:/
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-07-02 23:58

Gniot

Wyszlismy po pol godziny z kina. Szkoda czasu i pieniedzy. Nie widzialam tak slabego filmu

4 lata
- 2 0
Twoja opinia

Zmień treść

Wyszlismy po pol godziny z kina. Szkoda czasu i pieniedzy. Nie widzialam tak slabego filmu
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-06-30 04:40

Video recenzja Tomasza Raczka (1)

Polecam obejrzeć na kanale you tube.

Zosia
4 lata
- 3 0
Twoja opinia

Zmień treść

Polecam obejrzeć na kanale you tube.
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2019-07-01 20:22
  
  Widziałem i zgadzam się odnośnie warstwy fabularnej
  
  Ale wizualnie film mnie tak poskładał, że to i tak nie miało dla mnie znaczenia w odbiorze
  
  4 lata
  - 0 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Ale wizualnie film mnie tak poskładał, że to i tak nie miało dla mnie znaczenia w odbiorze
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-06-30 02:12

Po czym poznać kitowy, rodzimy, film? (3)

Wejdźcie na filmweba i zobaczcie jak nazywają sie postacie. Całość jest taką mieszanką zagranicznych imion i polskich ksyw. W konsekwencji wychodzi takie imienne diskopolo. Ostatnio w "popularnym" polskim kinie jest jakaś tendencja do odchodzenia od normalnych imion bohaterów. Jakieś Sawy, Miszele, Maty, Yvety, Kuwety itp. No bo kto zapamięta bohaterkę o zwykłym imieniu jak Natalia? Mamy jakiś zachodni kompleks? W amerykańskich filmiach ogrom bohaterów nazywa się Bob, Brian, Mathew - ale to u nich normalne. Nie silą się na jakieś wymysły (chyba że bohater jest z innego kraju.) Polscy scenarzyści takich knotów też jak widać chcą pachnieć zachodem. Bo w żaden inny sposób nie mogą.

4 lata
- 21 3
Twoja opinia

Zmień treść

Wejdźcie na filmweba i zobaczcie jak nazywają sie postacie. Całość jest taką mieszanką zagranicznych imion i polskich ksyw. W konsekwencji wychodzi takie imienne diskopolo. Ostatnio w "popularnym" polskim kinie jest jakaś tendencja do odchodzenia od normalnych imion bohaterów. Jakieś Sawy, Miszele, Maty, Yvety, Kuwety itp. No bo kto zapamięta bohaterkę o zwykłym imieniu jak Natalia? Mamy jakiś zachodni kompleks? W amerykańskich filmiach ogrom bohaterów nazywa się Bob, Brian, Mathew - ale to u nich normalne. Nie silą się na jakieś wymysły (chyba że bohater jest z innego kraju.) Polscy scenarzyści takich knotów też jak widać chcą pachnieć zachodem. Bo w żaden inny sposób nie mogą.
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2019-06-30 13:58
  
  Lem też tak nazywał swoje postaci. (2)
  
  Kiedy film dzieje się w alternatywnej rzeczywistości, to jak postaci mają nazywać się tak samo jak w naszej?
  
  4 lata
  - 3 1
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Kiedy film dzieje się w alternatywnej rzeczywistości, to jak postaci mają nazywać się tak samo jak w naszej?
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2019-07-01 07:51
    
    Lem tworzył opowieści międzynarodowe (1)
    
    Nie dziejace się w naszym kraju do tego w bardzo dalekiej przyszłości. Dlatego u niego ma to sens.
    
    4 lata
    
    0 0
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    Nie dziejace się w naszym kraju do tego w bardzo dalekiej przyszłości. Dlatego u niego ma to sens.
    Regulamin dodawania opinii
    - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
      
      2019-07-01 20:21
      
      A w tym filmie nie ma?
      
      Przecież wszystko to była inna rzeczywistość.
      
      4 lata
      
      0 0
      
      Twoja opinia
      
      Zmień treść
      
      Przecież wszystko to była inna rzeczywistość.
      Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-07-01 09:04

Opinia wyróżniona

Recenzja

Genialna recenzja, czułam dokładnie to samo po wyjściu z kina. Niestety.

4 lata
- 4 1
Twoja opinia

Zmień treść

Genialna recenzja, czułam dokładnie to samo po wyjściu z kina. Niestety.
Regulamin dodawania opinii