• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Pierwsza wizyta w kinie. Pamiętasz to?

Magda Mielke, Ewa Palińska
24 lutego 2021 (artykuł sprzed 3 lat) 
Pierwsza wizyta w kinie i obejrzany wówczas film to dla wielu przeżycie zapadające w pamięć na zawsze. Na zdjęciu: pierwszy seans filmowy w kinie Żak w Gdańsku w 2021 roku. Pierwsza wizyta w kinie i obejrzany wówczas film to dla wielu przeżycie zapadające w pamięć na zawsze. Na zdjęciu: pierwszy seans filmowy w kinie Żak w Gdańsku w 2021 roku.

Pierwszy film na dużym ekranie, pierwsza wizyta w kinie, pierwsze zauroczenie filmowym światem - dla większości z nas inicjacyjny seans kinowy pozostaje ważnym wspomnieniem. Równie ważne, co dzieło filmowe okazuje się samo miejsce, w którym mieliśmy okazję je obejrzeć. O swoich pierwszych filmowych seansach, a także o kinach, których dziś już nie ma, opowiedzieli nam mieszkańcy Trójmiasta, m.in. Grażyna Łobaszewska, Adam Nergal Darski, dr Tomasz Stefaniak i inni. Jaki był wasz pierwszy film obejrzany w kinie? Podzielcie się swoimi wspomnieniami w komentarzach.



Sprawdź, co grają w kinach w Trójmieście


Brakuje ci w Trójmieście starych kin?

Pierwsza wizyta w kinie i pierwszy zapamiętany film dla każdego z nas stanowi inne doświadczenie, jednak niewątpliwie powracamy do tych wspomnień z dużą nostalgią. Choć tytuły filmów i okoliczności kinowej wizyty z czasem ulatują, pozostają przeżycia, które niekiedy silnie wpływają na późniejszą miłość do kina.

- Gdy miałam jakieś 6 lat, widziałam "Pocahontas"Neptunie. Pamiętam, że film wywarł na mnie ogromne wrażenie, głównie dlatego, że ekran był bardzo duży, muzyka głośna, a historia na tyle porywająca, że jeszcze na długo po wyjściu z kina czułam się jak jedna z bohaterek filmu. Drugim filmem był "Król lew", a trzecim "Książę Egiptu", na którym byłam z koleżanką i mamą, która podczas seansu się rozpłakała, a my patrzyłyśmy bardzo zdziwione - mówi Joanna z Sopotu.
  • Dla młodszego pokolenia kultowymi produkcjami oglądanymi po raz pierwszy w kinie były m.in. "Pocahontas", "Król lew" oraz pierwsza część przygód "Harry'ego Pottera".
  • Dla młodszego pokolenia kultowymi produkcjami oglądanymi po raz pierwszy w kinie były m.in. "Pocahontas", "Król lew" oraz pierwsza część przygód "Harry'ego Pottera".
  • Dla młodszego pokolenia kultowymi produkcjami oglądanymi po raz pierwszy w kinie były m.in. "Pocahontas", "Król lew" oraz pierwsza część przygód "Harry'ego Pottera".
- Filmem, który jako pierwszy obejrzałam w kinie, było "300 mil do nieba". Zabrał mnie na niego wujek. Cieszyłam się, że widziałam poważny film, taki dla dorosłych - mimo że był on smutny. Pamiętam, że później długo wyczekiwałam kolejnej wizyty i w końcu do kina poszłam z mamą. Mocno się rozczarowałam, gdy na ekranie pojawił się "Miś Colargol" - wspomina Monika z Gdyni.
- Moim pierwszym filmem w kinie był "Park Jurajski". Miałem wtedy z 7 lat. Wujek pracował w kinie i akurat tego dnia, kiedy opiekował się mną i kuzynem, musiał coś w kinie załatwić. Wtedy jeszcze multipleksów nie było, więc wrzucił nas na to, co akurat grali i poszedł załatwiać swoje sprawy. Dla dziecka obejrzeć taki film to było niesamowite przeżycie. Te efekty na dużym ekranie... Do tej pory mam wielki sentyment do tego tytułu - wspomina Tomasz, mieszkaniec Gdańska.

Miejsca magiczne, czyli dawne gdańskie kina. Gdzie kiedyś chodziło się na film?



- Nie pamiętam, jaki film obejrzałam jako pierwszy w kinie. Wiem, że pierwsza wizyta miała miejsce z okazji Dnia Dziecka, gdy miałam 5 lat i było to w nieistniejącym już dziś kinie Warszawa w Gdyni. Bardziej zapadły mi w pamięć późniejsze wizyty w gdyńskim multipleksie - Silver Screen w Centrum Gemini. Przyjeżdżaliśmy tam dość często razem z klasą z podstawówki. Pamiętam dobrze seans pierwszej części "Harry'ego Pottera", "Shreka" czy "Garfielda". Nieodłączną częścią tych filmowych wspomnień jest stanie w kolejce po popcorn czy późniejsza wizyta w McDonaldzie - wspomina Marta, która jest dziś stałą bywalczynią kina Żak.
  • Kino Neptun (dawny Leningrad) u schyłku swojej działalności. Było to najdłużej działające kino w Gdańsku po II wojnie światowej. Początki sięgają 1953 roku, schyłek zaś roku 2015.
  • Kolejny ślad po kinie - "1 maja" w dawnym Domu Kultury przy ul. Marynarki Polskiej w Nowym Porcie.
  • Nieistniejące kino "Delfin" przy ul. Opata Rybińskiego 11 w Oliwie.

Kina z duszą: rozsuwany ekran, zużyte kopie filmowe i brak popcornu



Magia kina zwykle jednoznacznie kojarzy się z konkretnymi filmowymi tytułami i efektem pracy całego sztabu ludzi skupionych wokół kinematografii. Nierzadko dotyczy również konkretnych miejsc, w których przyszło nam zapoznać się z filmem. Dawniej w Trójmieście istniało wiele kameralnych kin, w których wizyta sama w sobie stanowiła nie lada przeżycie. Każdy, kto bywał w starych kinach, dobrze wie, że miejsca te miały w sobie wiele magii, a niedoskonałości takie jak choćby tramwaje przejeżdżające obok kina Delfin czy fruwające gołębie w Neptunie tylko dodawały tym miejscom uroku.

Kino Leningrad (późniejszy Neptun) było największym jednosalowym kinem w Polsce. To tu przyjeżdżały największe polskie gwiazdy i odbywały się liczne imprezy filmowe, na których nie brakowało także zagranicznych gości. Były też kina bardziej kameralne, jak np. pierwsze powojenne kino w Gdańsku - Delfin w Oliwie, Bajka na Jaśkowej Dolinie czy zamknięty w 1976 roku Tramwajarz, gdzie siedziało się na drewnianych krzesełkach. W samym tylko Gdańsku w latach 60. funkcjonowało dziewięć sal państwowych (poza wspomnianymi było jeszcze: Kameralne, Znicz, 1 Maja, Kosmos, Jagienka, Zorza) oraz kilkanaście kin społecznych bądź spółdzielczych, m.in. Żak, Przyjaźń, Zawisza, Piast czy Gedania.

  • Kino Bałtyk na Monciaku - 1997 rok.
  • Kino Polonia na Monciaku - 1997 rok.
  • Sopockie kino Polonia.
Od lat 60. do 2005 r. na sopockim Monciaku funkcjonowało kultowe kino Bałtyk, a do 2010 r. kino Polonia. W Gdyni w latach 70. małe kina można było znaleźć niemal w każdej dzielnicy. Najstarszym gdyńskim kinem była Czarodziejka, na GrabówkuMapka działało kino Fala, na ObłużuMapka kino Marynarz, a w Małym KackuMapka Jagienka.

Do 2003 r. przy ul. Świętojańskiej 36Mapka działało kino Warszawa, które mogło pomieścić tysiąc osób. Od 1937 r. w Gdyni przy ul. ŻeromskiegoMapka funkcjonowało kino Polonia, które jako pierwsze posiadało numerowane miejsca oraz rozsuwaną kurtynę. Na początku lat 50. zmieniono nazwę kina na "Goplanę". Kino funkcjonowało do 1999 r. Niedaleko późniejszego skweru Kościuszki w 1927 r. uruchomione zostało kino Morskie Oko (najpierw pod nazwą Casino). Było pierwszym kinem dźwiękowym w Gdyni, a jakość tego dźwięku dorównywała najlepszym kino stołecznym. Na cześć tych trzech kin nazwano sale w powstałym w 2015 r. Gdyńskim Centrum Filmowym.

  • Najbardziej znanym kinem w Gdyni było zdaniem wielu kino Warszawa przy ul. Świętojańskiej.
  • Budynek po kinie Warszawa: teraz znajduje się tam pasaż handlowy nazwany na cześć kina "W starym kinie" i dyskont "Biedronka".
  • Powstałe w 1937 roku przy ul. Żeromskiego w Gdyni kino "Polonia" jako pierwsze posiadało numerowane miejsca oraz pierwszą kurtynę. W czasie II wojny światowej zmieniono nazwę na "Apollo", a na początku lat 50. na "Goplanę". Obiekt zamknięto 10 października 1999 roku.
  • Budynek po kinie Goplana.
  • Budynek po kinie Goplana.
  • Budynek po kinie Goplana.
  • Kino Morskie Oko zostało uruchomione w 1927 roku (najpierw pod nazwą Casino), niedaleko późniejszego skweru Kościuszki. Było pierwszym kinem dźwiękowym w Gdyni.
- Nie wiem, czy to był pierwszy film, jaki widziałem w kinie, ale pamiętam "Żółte psisko"kinie Delfin w Oliwie. Kiedyś nie było telewizji i dużo chodziło się do kina. Do Delfina, później do Znicza we Wrzeszczu. W Sopocie było kino Bałtyk, a na Jaśkowej Dolinie kino Bajka. Później, w czasach studenckich, pod koniec lat 60., pracowałem nawet przez chwilę na wakacje w kinie Żak - mówi Jan Łukaszewski, dyrektor Polskiego Chóru Kameralnego.

Recenzja filmu "Palm Springs"



- Pierwszy film, jaki widziałam w kinie, to "Bambi" Walta Disneya. Seans był w kinie Leningrad w Gdańsku przy ul. Długiej. Pamiętam ten seans doskonale, bo było to pierwsze prawdziwe kino, do jakiego mnie zabrano. Podczas całej projekcji na sali panowała bezwzględna cisza, a gdy zginęła mama Bambiego, wszystkie dzieci płakały na głos, włącznie ze mną. Płakali też rodzice. Byliśmy tak przejęci tą piękną i smutną historią, że kiedy po zakończeniu otwarto drzwi i kazano nam wyjść, siedzieliśmy jeszcze przez dobrych kilka minut w totalnym osłupieniu - opowiada Grażyna Łobaszewska.
- Do kina chodziło się również na randki. Niektórych filmów nawet nie pamiętam, takie to były randki. Towarzyszyli mi wówczas Czesław i Jan (oczywiście nie naraz). Jeden z nich mieszka w Stanach, ale drugi w Sopocie, więc jeśli czyta ten artykuł, to serdecznie go pozdrawiam - dodaje Łobaszewska.
Zobacz także: Łobaszewska - muzyki szukam w sieci

- Nie pamiętam swojej pierwszej wizyty w kinie, więc nie jestem w stanie odpowiedzieć, jaki film widziałem w kinie jako pierwszy. Pamiętam natomiast doskonale "Poranki", na które do kina w Starej Oliwie zabierał mnie tata. W pamięci pozostały mi szczególnie klasyki, jak "Akademia Pana Kleksa", "Niekończąca się opowieść" czy "Przyjaciel wesołego diabła". Jakie to były emocje! Do dziś z ogromnym sentymentem wspominam te seanse. Za komuny z ofertą kin była straszna bieda, więc moje pokolenie wychowało się raptem na kilku pozycjach - jak coś fajnego się trafiło, to kina klepały to przez pół roku - powiedział nam Adam Nergal Darski.
- Dziś jesteśmy ofiarami klęski urodzaju. Oglądane filmy czy seriale "przelatują przez nas", nie zostają w pamięci, nie wywierają na nas wpływu. Jest to efektem tego, że bardzo dużo zobaczyłem i doświadczyłem, więc i poprzeczka jest stawiana wyżej. Produkcje będą musiały być naprawdę dobre i z biegiem czasu stawać się coraz lepsze, aby były w stanie zrobić na mnie wrażenie - dodaje Darski.
Zobacz także: Agnieszka Osiecka i Trójmiasto

- Kino, które pamiętam jako pierwsze i zarazem najbardziej charakterystyczne, to bez wątpienia Delfin w Oliwie. Nie pamiętam, jakie to były filmy, bo byłem wówczas bardzo mały, ale pamiętam, że kino znajdowało się blisko tramwaju i kiedy któryś przejeżdżał, to całe się trzęsło. Pewnie były to jakieś filmy dla dzieci i weekendowe "poranki" - wspomina dr hab. Tomasz Stefaniak, chirurg, dyrektor ds. lecznictwa w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym.
- Moje najbardziej porażające wspomnienie kinowe wiąże się z obejrzeniem pierwszej części "Matrixa"Neptunie (wcześniejszym Leningradzie) na Długiej. Tu oczywiście film był bardziej spektakularny niż samo kino. Pamiętam, że kiedy skończyła się projekcja i zapaliły się światła, to (nawet teraz, wspominając, odczuwam dreszcze) byliśmy tak oszołomieni tym obrazem, że przez dobre kilka minut nikt nie wstał z miejsca. Wszyscy siedzieli jak wryci, nieruchomo, nikt nie mógł się ruszyć - dodaje Stefaniak. - Na kinomana nie wyrosłem. Chodzę okazjonalnie. Z reguły tam, gdzie mam najbliżej i gdzie mogę wybrać się pieszo, a po seansie zabieram żonę na lampkę wina.
Jaki był wasz pierwszy film obejrzany w kinie? Podzielcie się swoimi wspomnieniami w komentarzach.

Miejsca

Opinie (126) 4 zablokowane

Wszystkie opinie

  • (2)

    Przyjaciel Wesołego Diabła, kino Atlantic w Gdyni :)
    Dalej to Rambo Commamdo i tak dalej...

    • 5 0

    • Nie pamiętam pierwszej wizyty (1)

      Tata zabierał mnie na poranki do Delfina. Ale pamiętam inny dzień. Jakoś przed południem ojciec zabrał mnie na Akademię Pana Kleksa, do Znicza lub Leningradu. I od razu kupiliśmy bilety na wieczór na Poszukiwaczy Zaginionej Arki. Jeny, to było przeżycie. Miałem 8 lat. Do dziś mnie ciary przechodzą jak sobie ten podwójnie szczęśliwy dzień w tamtej szarej rzeczywistości przypomnę...

      • 5 0

      • gdzie ja nie bylem w kinie? nawet na stogach byly projekcje.

        • 1 0

  • (2)

    Pamiętam seans filmu "Niekończąca się opowieść" w kinie Warszawa, po tym seansie razem z kuzynkami zjeżdżałyśmy na pupach z małej górki przy przystanku autobusowym na Władysława IV, czyli zima była... ;) Chodziliśmy też do kina Marynarz

    • 9 0

    • Miałem 4 lata, był rok 1983. (1)

      Mama wzięła mnie do jedynego wówczas w Iławie kina. Widownia na trzeszczących, ale miękkich fotelach. Stary układ siedzeń, na płasko, rząd za rzędem. Pamiętam ten dzień wyraźnie. W niedzielę rano były poranki dla najmłodszych. Puszczano przeróżne bajki z okresu PRL. Pamiętam wyraźnie Bolka i Lolka i Wilka i Zająca. Światła jedynie przygaszone, kuzynki i kuzyni w białych podkolanówkach na siedzeniach obok, ze swoimi Mamami. Potem obowiązkowo lody gałkowe, chyba jagodowe. Była upalna niedziela. Cudowne czasy. A jesienią następnego roku odważnie Mama wzięła mnie na Tarzana, Władcę małp... ten film bardzo wyraźnie też do dziś pamiętam, a jeszcze bardziej pamiętam jak nocami się budziłem i przeżywałem seans... też cudowne czasy. W ogóle, czasy młodości w latach 80 były r e w e l a c y j n e.

      • 1 2

      • Iława to nie tu.

        • 1 0

  • kino "Mewa" w Pucku - również już nie istnieje.

    • 3 0

  • królewna śnieżka w kinie bajka

    chodziłem do przedszkola przy Jaśkowej Dolinie i poszliśmy kiedyś aż na drugą stronę ulicy, żeby obejrzeć w/w film;) Pamiętam też, jaki był ostatni film, na którym byłem w tym kinie. Później były już tylko nędzne kluby ludzi od zatoki sztuki (Jaśkowa 14, Nowa Republika, coś tam jeszcze), salon meblowy, a teraz żabka i nie wiem co jeszcze?

    • 6 0

  • Kino Bajka - Akademia Pana Kleksa (3)

    Marsz wilków... do dziś mam to w pamięci! Co za muzyka!

    • 8 0

    • Strach był z tymi wilkami, potem się śniły i to nie były miłe sny

      • 4 1

    • jak piosenka Rammstein

      du richt so gut

      • 1 2

    • Marsz wilków wykonywało TSA !

      • 1 0

  • Seans w kinie Warszawa a później kawałek pizzy w Pizzy Hut. (1)

    Tak było za dzieciaka.

    • 19 0

    • Król Lew w kinie Warszawa

      Przeżycie samo w sobie.

      • 1 0

  • Rodzina Leśniewskich, kino w Nowym Porcie (1)

    nie pamiętam jak się nazywało w latach 80. ;)

    • 2 0

    • 1 Maja

      Oki wiele poranków z Bolkiem i Kółkiem czy Koralgolem tam zaliczyłem

      • 1 0

  • i kino Galeon (1)

    na osiedlu Wejhera; same ówczesne hity

    • 3 0

    • dzisiejsza zabianka

      • 1 0

  • (3)

    Kino Bajka - wyjście z klasa na początku szkoły podstawowej.

    • 7 0

    • Kino Bajka najpiekniejszy Wrzeszcz. Maj 1997 "Zagubiona Autostrada" . godzina 20.

      Dookoła Ludzie, nie klony. Na ulicach Piekne Dziewczyny.
      Kazdy jakis charakerystyczny i filmy jakie tam szły.. to nie była papka pod popcorn i cole.
      Do tej pory mam plakaty z tamtego i innych kin. Kubrick, Linklater, Kar Wai.

      • 3 0

    • uczylas sie w 42? To na Suchaninie. (1)

      Ale wtedy to praktycznie caly Gdansk sie zaliczało. Wlaczajac Delfina.
      A po drodze Znicz jeszcze. Tam chyba grali Doberamana Z M Bellucci premierowo.
      Wejscie z numerem fantastyki (taki perdiodyk) :)

      • 3 0

      • Tak, dokładnie, sp42 na Suchaninie :) piękne czasy :)

        • 1 0

  • ! Maja

    Filmu nie pamiętam ale były to niedzielne poranki w latach 50-tych w kinie 1 Maja w Nowym Porcie.
    Sala kinowa zawsze pełna.

    • 3 1

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Kina

Wydarzenia

Art Beats | Tycjan: Imperium barw - Wielka Sztuka w Kinie | Kino Kameralne Cafe

27 zł
impreza filmowa, projekcje filmowe

Kino Seniora w Kameralnym

12 zł
impreza filmowa, projekcje filmowe

7. Dni Krytyki Filmowej w Gdyni

24 zł
impreza filmowa, festiwal filmowy, przegląd