Back to black. Amy nie chciałaby tego oglądać
20 kwietnia 2024
(36 opinii)
Na orbicie Mercury'ego. Recenzja filmu "Bohemian Rhapsody"
2 listopada 2018 (artykuł sprzed 5 lat)
Opowieść o fenomenie Freddiego Mercury'ego i grupy Queen przypomina bardziej pedantycznie uporządkowaną składankę topowych kompozycji spod szyldu "Greatest Hits" aniżeli perfekcyjnie zaintonowane, eksperymentalne i niebanalne "Bohemian Rhapsody". Filmowy rzemieślnik Bryan Singer nie do końca udźwignął legendę śpiewającego geniusza. Nie zmienia to jednak faktu, że mamy do czynienia z wielkim muzycznym widowiskiem z olśniewającą rolą Ramiego Maleka.
Budowanie filmowych pomników ikonom światowej muzyki jest zadaniem równie ambitnym i szlachetnym, co nieraz niewdzięcznym, karkołomnym i opatrzonym potężnym ryzykiem. Artystycznego geniuszu nie da się przecież skopiować w skali 1:1. Można jedynie intuicyjnie poszukiwać formy, która oczekiwania fanów i zamysł filmowców zwiąże w jedną spójną, nienaruszalną całość. Twórcy ekranowej opowieści o Mercurym i Queen musieli sprostać gigantycznym wręcz wymaganiom i nieustannej presji ze strony milionów fanów brytyjskiej grupy.
Klasowe kino biograficzne, podobnie jak w przypadku wybitnych muzycznych kompozycji, powinno wyzbywać się kompromisów i półśrodków. Gdyby było inaczej, tytułowe "Bohemian Rhapsody" pod naciskiem producentów zostałoby skrojone do obowiązkowych trzech minut, pozbawione operowych elementów, zwyczajnie odsączone z magii. W skrócie: nie znalazłoby się w panteonie najlepszych utworów w historii światowej muzyki. Artystycznego uporu, filmowej wyobraźni i przede wszystkim pierwiastka geniuszu zabrakło Bryanowi Singerowi. Jego "Bohemian Rhapsody" to właśnie niechlujnie poskracana, wypolerowana z wszelkich rys, spłycona pod masowy gust i w gruncie rzeczy prostolinijna interpretacja wielkiego przeboju światowej popkultury zatytułowanego po prostu "Queen".
W doskonale już znane rewiry biografii Mercury'ego i historii Queen zaciąga natomiast widzów Singer. A czyni to nieraz chaotycznie, powierzchownie, niedostatecznie angażująco i niezbyt wnikliwie. Jak choćby poruszając w bardzo zawoalowany i ledwie namacalny sposób wątek homoseksualny. Ograny tak, by nikogo nie urazić, a tym bardziej zrazić. Nadmierną asekurację widać nawet na płaszczyźnie relacji pomiędzy członkami zespołu. Wewnętrzne tarcia kończą się błyskawicznymi rozejmami, a cukierkowa wręcz sielanka wylewa się z ekranu.
Pytanie czy mogło być inaczej, skoro producentami filmu są Taylor i May? Nie ujmując absolutnie niczego świetnym muzykom, widać jednak, kto w tym legendarnym kwartecie pierwszy gnał na barykady, przełamywał konwenanse i schematy, wprowadzał kontrolowane szaleństwo. Gdyby filmowe "Bohemian Rhapsody" było muzycznym projektem Queen, Freddie z pewnością pod tak pełnym kompromisów i niedociągnięć dziełem nie podpisałby się. Jak to miał w zwyczaju, zapewne gnębiłby kolegów i żądał większego zaangażowania, aż w końcu światło dzienne ujrzałby kolejny artystyczny majstersztyk. Tutaj boskiej ręki zabrakło.
Przełomową bez wątpienia rolę w swojej karierze gra Rami Malek. Znany głównie z serialu "Mr. Robot" aktor na przeszło dwie godziny staje się Freddiem Mercurym. Energicznym, pełnym pasji i nieposkromionych ruchów scenicznym potworem z przerażającym talentem wokalnym. A zarazem zagubionym, osamotnionym, naiwnym introwertykiem za kulisami. Malek fenomenalnie oddaje wszystkie te emocje i nieraz w pojedynkę ratuje puste emocjonalnie sceny przed niezamierzoną karykaturą. Nie przerysowuje postaci, jest niezwykle skupiony na detalach, magnetyzuje niczym Mercury, on nim po prostu jest. Piorunująco dobra robota, którą jak występy Freddiego, trzeba nagrodzić owacją na stojąco.
"Bohemian Rhapsody", i nie ma co do tego wątpliwości, jest filmem o liderze legendarnej formacji. Jest Freddie Mercury i grupa Queen. Nie inaczej, bo w odwróconej kolejności nie miałoby to żadnego sensu. Równowagi, ze względu na ograniczony metraż filmu, też być nie może. Narzekania malkontentów na marginalne potraktowanie Taylora, Maya czy Deackona szczerze nie rozumiem. Cała trójka z trudem, ale jednak znajduje miejsce u boku głównego bohatera. Każdemu ze świetnie dobranych (nie tylko wizualnie) aktorów przypada też odpowiednia funkcja. May intelektualizuje, Taylor podkręca temperaturę wewnętrznych relacji, Deacon na ogół milczy, przygotowując grunt pod trafną puentę albo pobrzękuje w kącie akordy do "Another One Bites The Dust". Wszystko harmonijnie do siebie pasuje i składa się w zgrabną całość. Jak muzyka Queen.
W księdze skarg i zażaleń pod adresem filmowców mógłbym dopisać jeszcze niejeden akapit. Pierwszym jednak, co zrobiłem po powrocie do domu, było odkopanie z zakurzonej szuflady kasety "Innuendo" i kilkukrotne obejrzenie koncertowego zapisu z Live Aid. Tak właśnie działa magia Queen i Freddiego Mercury'ego. Olśniewająca rola Maleka i możliwość niemal duchowego obcowania z muzyczną legendą wymazują niemal każde złe wspomnienie z filmowego "Bohemian Rhapsody". Jeśli choć raz słyszeliście Queen, nawet przypadkiem podczas sportowej transmisji, w telewizyjnej reklamówce, na radiowej antenie, musicie zobaczyć film, który na pewno pokochają tłumy.
OCENA: 7/10
Film
Zobacz także
Recenzja "Civil War": absolutna maestria
12 kwietnia 2024
(45 opinii)
Recenzja filmu "Czerwone maki"
6 kwietnia 2024
(140 opinii)
Opinie (81) ponad 10 zablokowanych
-
2018-11-04 00:32
Prośba
Niech pan zajmie czymkolwiek, tylko już nie pisze recenzji ... dziękuję za uwagę.
- 5 5
-
2018-11-04 12:13
Królowa jest tylko jedna (2)
Byłem wczoraj na filmie, ogólnie film przyjemny w odbiorze, choć kilka nieścisłości jak fan Queen zauważyłem, bo gdy Brian May w 1977 roku wymyślił We Will Rock You, to Freddie nie miał jeszcze tych gejowskich wąsów, tylko nosił długie włosy, a wąsiska zapuścił około połowy 1980 roku, i jeszcze jedna sprawa Freddie dowiedział się że ma AIDS na wiosnę 1987 roku a tu pokazane jest to że dowiedział się latem 1985 roku co nie jest prawdą.
Prawdopodobnie w 1985 roku zapaprał się tym świństwem, no ale ciężko wszystkie fakty z życia Freda jak i Queen umieścić w nieco ponad 2 godzinnym filmie, aby wszystko pokazać to ten film musiał by trwać z 8 godzin. Ogólnie film bardzo fajny, fajnie odzwierciedlone czasy z lat 70-tych i 80-tych. Dla każdego miłośnika Queen pozycja obowiązkowa.- 6 2
-
2018-11-04 16:22
Ja w żadnej z biografii Freddie'go nie natrafiłem na info, że był zaręczony z Mary Austin. To też chyba wymysł twórców filmu...
- 2 1
-
2018-11-05 23:50
Bar
Szkoda,że nie dociągnęli fabuły do 1991 roku. Queen nagrał w tym czasie trzy płyty i trochę się działo jeszcze...
- 0 0
-
2018-11-04 14:44
(1)
Mam ciary jak slucham ich muzyki....
- 6 2
-
2018-11-04 19:07
Film super wspaniale się ogląda i słucha. Zespół nieśmiertelny uwielbiam go słuchać mimo moich 60 lat ,moje dzieci też są fanami Freddiego. Kto słucha Queen ten powinien oglądnąć ten film szczerze polecam.
- 2 0
-
2018-11-04 20:39
Pomimo wszystko, fani ten film obejrzą
Uwielbiam ich muzykę i dlatego kiepska gra większości aktorów czy siakiś słaby scenariusz niczego nie zmieni - to tło, a na film pójdę raz jeszcze :)
- 3 0
-
2018-11-05 00:18
redifredi
- 0 0
-
2018-11-05 00:54
Film jest swietny polecam kazdemu w szczegolnosci pisowcom
Malek w tej roli znakomity nalezy sie oscar. Jestem pod wrazeniem!!!- 4 0
-
2018-11-05 12:39
rewelacja....
Pierwszy raz spotkalem sie z tym,ze po zakonczonym seansie widzowie w kinie bili brawo na stojaco... Dla kogos, kto choc odrobine zna Queen jest to kawal dobrego kina...zdecydowanie polecam
- 8 1
-
2018-11-06 21:36
Jestem totalnym fanem .Przeczytałam wszystkie biografie...i nie zawiódł mnie film..
Nie czekałam na obnażenie prywatnego życia Freddiego.On by sobie nawet tego nie życzył! Ścieżka dzwiękowa rewelacyjna!
Muzycznie odlot! Po ukazaniu się napisów była cisza totalna,ludzi przyssało do foteli.Nikt się nie podnosił.Nastąpiły gromkie brawa.freddie come back ,please....- 8 0
-
2018-11-10 01:36
Właśnie wróciłam z seansu i w pełni zgadzam się z autorem recenzji. W tym filmie muzyka broni się sama, Malek też daje radę-b.dobrze oddaje charyzmę Freddiego,i to wszystko co można powiedzieć dobrego o filmie. Reżyser b.powierzchownie potraktował temat,co widać w.każdej scenie; między aktorami nie ma chemii,więc sceny są niewiarygodne...ogólnie potencjał zmarnowany. Jednak warto.iść choćby dla sceny z koncertu i.dla muzyki,która jak już w komentarzach nieraz padło-jest genialna!
- 4 5
-
2018-11-10 23:06
Po co sceny? (1)
Dobrze, że takich skandalicznych szczegółów w filmie nie ma. Po co epatować golizną i bić widzów po oczach scenami? Queen kochają też dzieci i młodzież, wspaniale, że każdy może ten film zobaczyć. Ja się wzruszyłam, niekoniecznie muszę oglądać gejowskie porno.
- 5 0
-
2018-11-14 21:14
Pod wrażeniem
Właśnie wróciłam z kina.Jestem pod ogromnym wrażeniem gry aktorskiej odtwórcy Freddiego Mercury. Majstersztyk. Dla wielbicieli Quuen polecam!!!!!
- 2 0
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Kina
Gdańsk
Helios Forum Gdańsk
Forum Gdańsk
Helios Alfa Centrum
Alfa Centrum
Helios Metropolia
Galeria Metropolia
Cinema1
Galeria Morena
Kino Muzeum
Muzeum II Wojny Światowej
Kino IKM
Instytut Kultury Miejskiej
Gdynia
Helios Riviera Gdynia
Centrum Riviera
Sopot
Multikino Sopot
Centrum Haffnera
Rumia
Multikino Rumia
Galeria Rumia
Filmy
