• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Kolorowa odtrutka na szarą jesień. Recenzja filmu "Thor: Ragnarok"

Tomasz Zacharczuk
27 października 2017 (artykuł sprzed 6 lat) 

Nasączona pstrokatymi barwami i absurdalnym humorem wyprawa do filmowego Asgardu rozświetli nawet najbardziej przygnębiającą jesienną szarugę. "Thor: Ragnarok" jest przykładem prostego w użyciu, lecz niezwykle skutecznego antydepresanta, którego jedynym skutkiem ubocznym mogą być obolałe od śmiechu mięśnie brzucha. Filmowe uniwersum Marvela zyskało kolejnego superbohatera - reżyserskiego świra z Antypodów, który tchnął w to komercyjne imperium odrobinę abstrakcyjnego szaleństwa.



Wybór nowozelandzkiego outsidera na fotel reżysera trzeciej odsłony przygód władcy piorunów mógł wprawić w osłupienie niejednego zagorzałego sympatyka widowisk spod znaku Marvela. Taika Waititi z dotychczasowym filmowym dorobkiem stał niemal w opozycji do hollywoodzkiego blichtru i wielomilionowych produkcji. Za stosunkowo skromne pieniądze w plenerach rodzimej Nowej Zelandii tworzył niszowe, lekkostrawne i autorskie kino, w którym inteligentny humor przeplatał z absurdalnymi pomysłami fabularnymi. W znakomitej komedii "Co robimy w ukryciu" czy w jeszcze lepszych "Dzikich łowach" nieraz ostentacyjnie naigrywał się z mentalności i filmowego warsztatu amerykańskich kolegów po fachu.

Stąd też nie wróżono Waititiemu sukcesu, gdy ten podjął wyzwanie i zmierzył się z najbardziej dochodową franczyzą we współczesnym kinie. I nagle okazało się, że anonimowy filmowiec z fantazją bardziej nieokiełznaną niż nowozelandzka natura, odpalił z hukiem wszystkie silniki, podkręcił maksymalnie "Immigrant Song" Led Zeppelin i zabrał nas w dziką podróż na spotkanie z gromowładnym Thorem. Słynny twardziel, po dwóch kiepskich solowych projektach, lepszego gościa w Asgardzie nie mógł się spodziewać.

Przystrzyżony Thor, rozgadany Hulk, eksplozja humoru większa niż kiedykolwiek u Marvela i śmiałe pomysły fabularne. "Ragnarok" niewątpliwie wyróżnia się na tle pozostałych marvelowskich pozycji, choć w dużej mierze bazuje na sprawdzonym patencie: lekki i zgrabny humor w połączeniu z pompatyczną akcją. Wciąż działa. Przystrzyżony Thor, rozgadany Hulk, eksplozja humoru większa niż kiedykolwiek u Marvela i śmiałe pomysły fabularne. "Ragnarok" niewątpliwie wyróżnia się na tle pozostałych marvelowskich pozycji, choć w dużej mierze bazuje na sprawdzonym patencie: lekki i zgrabny humor w połączeniu z pompatyczną akcją. Wciąż działa.
Rozbuchany wielobarwnymi sekwencjami, energiczną muzyką i humorystycznymi dialogami zwiastun nie kłamie ani trochę. "Ragnarok" zapewnia odlot bez choćby grama używek. To zarazem najbardziej komediowy akcent w całym filmowym uniwersum Marvela, gdzie niemal każda scena ocieka absurdalnym żartem, aktorzy z nieposkromioną frajdą bawią się swoimi postaciami, a reżyser mając nareszcie odpowiednie zaplecze może dać upust zwariowanej wyobraźni.

Waititi bezceremonialne pozbył się również zbędnego balastu z poprzednich filmów poświęconych Thorowi: wykreślił miałkie postaci, odrzucił sztampową fabułę i drętwe dialogi, rozluźnił sztywną konwencję, a przy okazji znacząco rozkręcił dwóch Avengersów, którzy do tej pory błyszczeli tylko w gromadzie.

Drastyczna zewnętrzna metamorfoza Thora to ledwie zalążek zmian. Nowozelandzki reżyser wycisnął niemal jak cytrynę cały komediowy potencjał Chrisa Hemswortha. Nie oznacza to bynajmniej, że muskularny syn Odyna, słynący z odwagi i dużego mniemania o sobie, nagle przeistoczył się w głupawego błazna. Wręcz przeciwnie. Thor poza włosami zrzucił co najmniej tonę ciężkawej podniosłości. W "Ragnaroku" pokazuje, że równie skuteczny i atrakcyjny zarazem może być nie tylko na polu bitwy, ale też w słownych utarczkach z Hulkiem czy niestroniącą od alkoholu Walkirią.

U Waititiego władca gromów to wyluzowany kumpel, z którym można skoczyć na piwo zaraz po ocaleniu świata. Heroizm i gotowość do poświęcenia to bowiem wciąż najwyższe wartości, jakie przyświecają Thorowi, nawet gdy blondasowi wyostrzył się żart i nabrał do siebie większego dystansu.

Tytułowy bohater nie prezentowałby się zresztą tak fantastycznie, gdyby nie doskonała świta, jaką się otoczył. Nareszcie nieco więcej do pokazania i (o dziwo) do powiedzenia ma Hulk - idealny bitewny partner Thora w wydaniu niepowtarzalnego Marka Ruffalo, który ostatecznie chyba zamknie dyskusję na temat tego, kto powinien podszywać się pod zielonego złośnika. Wzajemne tarcia i uszczypliwości pomiędzy dwoma Avengersami to kolejna perełka "Ragnaroka". Bez zarzutu prezentuje się Tom Hiddleston, który w Lokim nadal potrafi odnaleźć pokłady nowej energii i wciąż pozostaje przy tym trudny do rozgryzienia dla widzów. Twórcom filmu udało się także wpleść w marvelowski świat pierwszy czarny charakter w kobiecym wydaniu. I to nie byle jakim, bo Cate Blanchett nawet schematyczną i jednowymiarową postać potrafi odegrać z mistrzowską klasą i charyzmą. Ręce same składają się do braw.

"Thor: Ragnarok" to jazda bez trzymanki na granicy pomiędzy patosem a absurdem, sztywnym heroizmem a luźną improwizacją. Duża w tym zasługa reżysera, który chwilami aż nadto nachalnie starał się przemycić humor w każdej niemal scenie. Efekt jest wciąż jednak więcej niż zadowalający. "Thor: Ragnarok" to jazda bez trzymanki na granicy pomiędzy patosem a absurdem, sztywnym heroizmem a luźną improwizacją. Duża w tym zasługa reżysera, który chwilami aż nadto nachalnie starał się przemycić humor w każdej niemal scenie. Efekt jest wciąż jednak więcej niż zadowalający.
Nowa odsłona "Thora" to ponadto żywiołowa i zwariowana symfonia absurdu wygrywana przez nietuzinkowe postaci z drugiego planu na czele z nie do końca trzeźwo myślącą (dosłownie) Walkirią (udany marvelowski debiut Tessy Thompson), karykaturalnym Skurgem (Karl Urban), fenomenalnym w swym dziwactwie Grandmasterem (wielki Jeff Goldlum) i autorskim pomysłem samego Waititego - Korgem - mistrzem ironicznej puenty i sytuacyjnego humoru. Tę postać na pewno zapamiętacie. Podobnie jak chyba najlepszy dotychczasowy epizod samego Stana Lee. Nie mam wątpliwości, że staruszek właśnie z tej rólki czerpał najwięcej frajdy.

I choć producenci dali reżyserowi zielone światło na spełnianie nawet najbardziej karkołomnych fanaberii, pozwolili na jego autorski podpis pod dziełem, przymknęli oko na wysublimowany humor i podśmiewanie się z samego Tony'ego Starka, to w niektórych kwestiach byli niczym przyjacielski, ale wymagający szef. Waititi, chcąc nie chcąc, musiał więc zadbać o dozę powagi, dać bohaterom chwilę nostalgii i dumy, zaakcentować ich dramaty i oczywiście znaleźć miejsce na rozbuchane sceny akcji. Niewątpliwie w tych fragmentach Nowozelandczyk radził sobie słabiej aniżeli z realizacją własnych konceptów. W pełni autorska wizja byłaby jednak zbyt ryzykowna, a na taką brawurę szefostwo Marvela jeszcze gotowe nie jest. Film w końcu swoje zarobić musi.

Trzecia część przygód Thora obfituje w wiele świetnych ról. Doskonale w roli czarnego charakteru, mimo scenariuszowej oszczędności, radzi sobie Cate Blanchett. Bryluje niezwykle wyluzowany Chris Hemsworth. A i Mark Ruffalo ma zdecydowanie więcej przestrzeni niż w filmach o Avengersach. Doskonały kwartet dopełnia jeszcze niezwykle wyrazisty Jeff Goldblum. Trzecia część przygód Thora obfituje w wiele świetnych ról. Doskonale w roli czarnego charakteru, mimo scenariuszowej oszczędności, radzi sobie Cate Blanchett. Bryluje niezwykle wyluzowany Chris Hemsworth. A i Mark Ruffalo ma zdecydowanie więcej przestrzeni niż w filmach o Avengersach. Doskonały kwartet dopełnia jeszcze niezwykle wyrazisty Jeff Goldblum.
Powściągliwością Waititi musiał wykazać się również budując fabułę "Ragnaroka". Na tym polu podmuchu świeżości nie poczujemy. Gdy na horyzoncie Asgardu pojawia się wypędzona przed laty siostra Thora i Lokiego, Hela (Cate Blanchett), bracia muszą stanąć do nierównej walki o byt poddanych. Problem w tym, że obaj trafiają na planetę Sakaar - zbiorowisko międzygalaktycznych wyrzutków, którymi rządzi Grandmaster (Jeff Goldblum). Stąd niełatwo uciec. Trzeba więc połączyć siły i przezwyciężyć braterską niechęć. Przyda się również ekipa ratunkowa. Dawna protektorka królestwa (Tessa Thompson) i zielony idol mieszkańców Sakaar (Mark Ruffalo) nadają się idealnie. Problem w tym, jak przekonać tę dwójkę do współpracy.

W systematycznym łączeniu faktów i prowadzeniu fabuły Waititi nie jest już tak swobodny i nieobliczalny jak w przypadku ekspozycji bohaterów, budowaniu więzi między nimi a widownią i serwowaniu akcji wymieszanej z humorem. Pomysł na zakończenie, trzeba jednak przyznać, dość odważny i nieoczywisty. Podobnie jak cały "Thor: Ragnarok" będący zdecydowanie najlepszym z trylogii filmów o synu Odyna. Dwugodzinna rozrywka, chwilami ocierająca się już o autoparodię lub aktorską improwizację, przyklei nam uśmiech na twarzy, który nie zejdzie jeszcze długo po wyjściu z kina.

OCENA: 8/10

Film

6.8
23 oceny

Thor: Ragnarok (13 opinii)

(13 opinii)
Akcja, Fantasy

Opinie (20) 4 zablokowane

  • Kiedy będziemy się fascynować filmami o naszych mitach, filmami o Perunie, Welesie, Swarogu, Ładzie, Dażbogu? (14)

    Dlaczego ceramika słowiańska była popularna w Skandynawii łącznie z warsztatami które ją produkowały?
    Dlaczego Wikingowie najeżdżali Wyspy Brytyjskie, nabrzeże obecnej Francji, tereny obecnej Estonii i Rosji w okolicach Petersburga, a nie najeżdżali wybrzeża Polskiego?
    Czym była BITWA NAD DOŁĘŻĄ ( TOLLENSE) - zwana słowiańską Troją, gdzie poległo 15 tys wojów, a brało w niej udział około 150 tys. i było to 3300 lat temu?

    • 26 24

    • 150 tys? Było najwyżej 4000. (3)

      Dyskusja z wielbicielami Wielkiej Lechii często przypomina dyskusję z płaskoziemcami.

      • 25 2

      • (2)

        Wykopaliska z bitwy tołęskiej sprzed 3300 lat warto zestawić z wykopaliskami z bitwy grunwaldzkiej sprzed 600 lat, która uważana jest za największą bitwę średniowiecznej Europy, w której udział miało wziąć wedle szacunków między 50-100 tys. wojska, spośród których według szacunków miało polec 10-16 tys. ludzi. Badania archeologiczne na polach grunwaldzkich prowadzi się już ponad pięćdziesiąt lat, lecz jak dotąd odnaleziono jedynie szczątki 200 wojowników, 10 grotów bełtów (pocisków do kuszy), 5 grotów strzał, 1 grot oszczepu, 2 fragmenty broni siecznej, 2 kule działowe, 6 fragmentów rękawic pancernych oraz 2 pociski do procy lub broni ręcznej.

        Tymczasem z bitwy nad Tołężą przez kilka lat odkopano 10 tys. kości należących do minimum 130 wojowników, szczątki 5 koni bojowych oraz więcej elementów uzbrojenia. I to wszystko po przekopaniu zaledwie 450 m2, a jak wskazuje archeolog Detlef Jantzen może to stanowić zaledwie 3-4%, góra 10% tego, co zostało jeszcze do odkopania.

        • 8 11

        • Po bitwie grunwaldzkiej poległych grzebano a zbroje i uzbrojenie drobiazgowo zbierano w celu dalszego wykorzystania. Po wcześniejszych bitwach ludzie również nie rezygnowali z tak intratnej okazji.

          • 10 0

        • kule działowe? Grunwald był bitwą kawalerii, bitwą spotkaniową tam nie było żadnych dział a i z piechotą byłby problem...
          naprawdę dobrze by było przeczytać jakąś książkę historyczną a nie Sienkiewicza...

          • 0 3

    • (2)

      Odpowiadam zaniepokojonemu kinomanowi. Może dlatego, że historię mamy ciekawszą niż mity. Może dlatego, że opactwa na wybrzeżach wysp brytyjskich były bogatsze i zasobniejsze niż chaty Słowian. Może dlatego, że piśmiennictwo na naszych ziemiach upowszechniło się później niż w zachodniej Europie i dlatego brakuje źródeł takich najazdów, głównie po niewolników. I ostatnia sprawa. W bitwie, o której piszesz, nie mogło wziąć udział 150 tys wojowników ze względów czysto zdroworozsądkowych. Nie było wtedy tu Słowian ani tylu statystów. Dzisiaj w czasach zaawansowanych technik komputerowych można nakręcić wszystko co w duszy gra. Przypominam, że mniej więcej na 3300 lat temu jest datowana mityczna wojna trojańska. Jeżeli poprawi Ci samopoczucie, że u nas była też wielka bitwa to weź udział na konkurs ministerstwa kultury na tzw. film historyczny. Przy obecnej obsadzie stanowisk, masz bardzo duże szanse.

      • 16 2

      • Bogaci Brytowie? Kasz i smalec. Trochę pacorków. A nas bursztyn. Kasza i smalec też były. (1)

        • 4 5

        • Historię znasz chyba głównie z serialu "Gra o tron"

          • 5 1

    • Chętnie obejrzałbym

      Ale niech ktoś dobrze to nakręci. Netflix robi Wiedźmina. Wkońcu! Ale poza tym, to przecież nikt o tym nie kręci, a jak kręci to szmiry. Film ma być dla mnie efekciarski.
      Jeśli chcę się czegoś dowiedzieć, to sięgam do książek. Niezbyt mnie interesują słabo nakręcone filmy o ciekawej rzeczy, bo dużo lepiej mi się będzie czytało książkę o tym.

      • 4 0

    • (1)

      Ale wiesz, że to jest komiksowa interpretacja nordyckiej mitologii (która nie ma z nią właściwie nic wspólnego oprócz nazw własnych)?

      • 3 0

      • Nie ważne czy komiksowa czy też niezgodna z faktami. Ale o mitologii nordyckiej mówie się na świecie, a o słowańskiem prawie

        NIC.
        Liczę na to że sfinalizują film PRIVISA.

        • 1 3

    • Ponieważ historię piszą zwycięscy, więc germanofile nie lubią sukcesów Słowian szczególnie militarnych (2)

      • 3 1

      • co tu pisac o mitach slowianow. Slowianie zajmuja pol planety

        Ziemia na chwile obecna wiec mity o potedze to moga sobie chingiz han z folksdojczem berdzic.

        • 1 0

      • Z tego tekstu można wnioskować, że Słowianie są przegranymi w historii, co ewidentnie mija się z prawdą.

        • 0 0

    • Wiingowie nie najeżdżali? Mieli tu swoje grody..

      • 1 1

  • bardzo ładny film o niczym (1)

    • 13 20

    • bardzo nas to nie obchodzi

      • 6 2

  • to ten Thor to nie jest film dokumentalny???

    Zawiodłem się .....

    • 11 0

  • E, film dla dzieciaków

    Bardzo sztampowy. Ciekawa rola Cate i to w sumie wszystko.

    • 3 4

  • dzieci mogą być zachwycone

    film niestety dla dzieci. infantylizm przygniata i miażdży każdą myśl na obronę tego widowiska. Strażnicy galaktyki miałem nadzieję będą ekstremum dziecięcych klimatów w tym universum. szkoda

    • 0 0

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Kina

Wydarzenia

Art Beats | Tycjan: Imperium barw - Wielka Sztuka w Kinie | Kino Kameralne Cafe

27 zł
impreza filmowa, projekcje filmowe

Kino Seniora w Kameralnym

12 zł
impreza filmowa, projekcje filmowe

Van Gogh. U bram wieczności - Klub Filmowy Kosmos

9 zł
impreza filmowa, projekcje filmowe