Akademia Dokumentalna to jedyny w Polsce program kinowy w całości oparty na filmach dokumentalnych. Filmy pochodzą z DOCS AGAINST GRAVITY FILM FESTIVAL, jednego z największych festiwali filmów dokumentalnych na świecie, zdobywcy prestiżowej nagrody Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii: najważniejsze międzynarodowe wydarzenie filmowe w Polsce. Z bogatej oferty festiwalowej do programu Akademii zostały wybrane filmy, które otwierają oczy na różnorodne sprawy, poszerzają horyzonty oraz rzucają nowe światło na trudne tematy.
Podobne wydarzenia
30 marca - 21 kwietnia 2024, godz. 13:00
Gdańsk,
Kino Kameralne Cafe
bilety 27 zł
środa, godz. 18:00
Gdańsk,
Helios Alfa Centrum
bilety 38,90 zł
przedsprzedaż 28,90-36,90 zł
przedsprzedaż 28,90-36,90 zł
Zapraszamy do kina w co drugi wtorek o godz. 18:00 na specjalnie wyselekcjonowane i prezentowane w ramach cyklu filmy dokumentalne, które stawiają poważne pytania i prowokują do przemyśleń, poruszając bardzo zróżnicowaną tematykę.
We wtorek, 21 listopada, zaprezentujemy film dokumentalny "Przeżyć: metoda Houellebecqa".
reż.Arno Hagers, Erik Lieshout, Reinier van Brummelen/Holandia/2016/70 min.
W 1991 roku nikomu wówczas nieznany Michel Houellebecq opublikował esej "Rester vivant" (ang. "To Stay Alive"). Był wówczas pogrążonym w depresji rozwodnikiem, administratorem sieci komputerowej, próbującym swoich sił w poezji. Zapewne nie śniło mu się, że za parę lat zostanie jedną z największych gwiazd światowej literatury, niemalże prorokiem pokolenia singli, dla jednych wieszczem moralnego upadku Zachodu, dla innych ostatnim sprawiedliwym, walczącym o jego przyszłość - pisarzem, do którego przyznaje się zarówno lewica jak i prawica, a każda z zupełnie innych powodów.
Esej, będący błyskotliwym zbiorem porad skierowanych do "tych, którzy zaraz mają się poddać" jest pochwałą twórczej wolności, która nieuchronnie prowadzi do cierpienia i samotności, będących ceną za bezkompromisową realizację własnego "ja". Czuć tu wszystkie obsesje przyszłego wielkiego pisarza: depresję, uwolnienie poprzez sztukę, gorzką refleksję nad światem, pochwałę bezkompromisowości i indywidualizmu, oskarżenie matki o nieczułość wobec dziecka...
Inni bohaterowie to ludzie, którymi inspirował się Houellebecq: cierpiąca na syndrom maniakalno-depresyjny i schizofrenię poetka, pracująca jako recepcjonistka, schizofrenik - pisarz i malarz z chorobą dwubiegunową. Ich dzieła rozmawiają ze sobą tworząc ulotny kolaż, wzbogacony przesłaniem późniejszego autora "Cząstek elementarnych". Obraz całości jest niejednoznaczny, poetycki, dający niezafałszowany wgląd w nieuchronne związki choroby psychicznej i artystycznej twórczości.
Reżyser, choć opowiada o szaleństwie, od którego nie ma ucieczki, nie odmalował filmu w czarnych barwach. Sam określał go jako "feel-good movie about suffering", dbając umiejętnie o rozłożenie akcentów komicznych i tragicznych. Są tacy, którzy podejrzewają Houellebecqa o zaplanowaną na lata blagę - po niektórych scenach ich szeregi będą zapewne liczniejsze...
We wtorek, 21 listopada, zaprezentujemy film dokumentalny "Przeżyć: metoda Houellebecqa".
reż.Arno Hagers, Erik Lieshout, Reinier van Brummelen/Holandia/2016/70 min.
W 1991 roku nikomu wówczas nieznany Michel Houellebecq opublikował esej "Rester vivant" (ang. "To Stay Alive"). Był wówczas pogrążonym w depresji rozwodnikiem, administratorem sieci komputerowej, próbującym swoich sił w poezji. Zapewne nie śniło mu się, że za parę lat zostanie jedną z największych gwiazd światowej literatury, niemalże prorokiem pokolenia singli, dla jednych wieszczem moralnego upadku Zachodu, dla innych ostatnim sprawiedliwym, walczącym o jego przyszłość - pisarzem, do którego przyznaje się zarówno lewica jak i prawica, a każda z zupełnie innych powodów.
Esej, będący błyskotliwym zbiorem porad skierowanych do "tych, którzy zaraz mają się poddać" jest pochwałą twórczej wolności, która nieuchronnie prowadzi do cierpienia i samotności, będących ceną za bezkompromisową realizację własnego "ja". Czuć tu wszystkie obsesje przyszłego wielkiego pisarza: depresję, uwolnienie poprzez sztukę, gorzką refleksję nad światem, pochwałę bezkompromisowości i indywidualizmu, oskarżenie matki o nieczułość wobec dziecka...
Inni bohaterowie to ludzie, którymi inspirował się Houellebecq: cierpiąca na syndrom maniakalno-depresyjny i schizofrenię poetka, pracująca jako recepcjonistka, schizofrenik - pisarz i malarz z chorobą dwubiegunową. Ich dzieła rozmawiają ze sobą tworząc ulotny kolaż, wzbogacony przesłaniem późniejszego autora "Cząstek elementarnych". Obraz całości jest niejednoznaczny, poetycki, dający niezafałszowany wgląd w nieuchronne związki choroby psychicznej i artystycznej twórczości.
Reżyser, choć opowiada o szaleństwie, od którego nie ma ucieczki, nie odmalował filmu w czarnych barwach. Sam określał go jako "feel-good movie about suffering", dbając umiejętnie o rozłożenie akcentów komicznych i tragicznych. Są tacy, którzy podejrzewają Houellebecqa o zaplanowaną na lata blagę - po niektórych scenach ich szeregi będą zapewne liczniejsze...
