• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
stat
Impreza już się odbyła
PATRONAT

10 Tydzień Kina Hiszpańskiego (11 opinii)

Kino Repertuar wszystkich kin w Trójmieście
Kino Studyjne Żak i AF Manana zapraszają na 10 edycję Tygodnia Kina Hiszpańskiego.
Tydzień Kina Hiszpańskiego jest cykliczną imprezą o zasięgu ogólnopolskim, której celem jest prezentacja i promocja kinematografii hiszpańskiej w Polsce. To często jedyna szansa na obejrzenie najciekawszych filmów z Półwyspu Iberyjskiego, z których większość nie trafi do polskich kin. W ramach festiwalu prezentowane są najnowsze filmy fabularne, dokumentalne oraz wczesne filmy z Javierem Bardemem.

26.03.2010
G.18.00 Ja też! r. Antonio Naharro / Alvaro Pastor / 2009 r.
G.20.00 Trzy dni z rodziną r. Mar Coll / Hiszpania / 2009 r.

27.03.2010
G.17.00 Lucio r. Aitor Arregi, Jose Maria Goenaga / Hiszpania / 2007 r.
G.18.50 3:19 r. Dany Saadia / Hiszpania / 2008 r.
G.20.40 Nomadak TX r. Raul de la Fuente / 2006 r. / document

28.03.2010
G.17.00 Szynka, szynka r. Bigas Luna / Hiszpania / 1992 r. ? 10 TKH
G.18.55 Złote jaja r. Bigas Luna / Hiszpania / 1993 r.
G. 20.50 Pedrita Durango r. Alex de la Iglesia / Hiszpania / 1997 r.

29.03.2010
G.17.30 Spisek w Eskurialu r. Antonio del Real / Hiszpania / 2008 r.
G.20.00 Powrót do Hansali r. Chus Gutierrez / Hiszpania / 2008 r.

30.03.2010
G.18.15 Arytmia r. Vincente Penarrocha / Hiszpania / 2007 r.
G.20.00 Podwójne życie Andresa Rabadana r. Ventura Durall / Hiszpania / 2008 r.

31.03.2010
G.18.00 Kolej transsyberyjska r. Brad Anderson / Hiszpania / 2008 r.
G.20.15 Ostatni scenariusz. Pamięci Bunuela r. Gaizka Urresti, Javier Espada / Hiszpania / 2008 r. / dokument

Karnety (14 filmów): 100 zł i 30 zł czł. DKF i na karnet NHEF
Bilety: 16,- normalne, 14,- studenci, 12,- seniorzy
Poniedziałki "za dyszkę": 10 zł
Zniżki: 8,- czł. DKF i na karnet NHEF


Wszystkie projekcje wszystkich filmów z wyjątkiem "Ja też!" z lektorem
Kino Studyjne ŻAK, Gdańsk, ul. Grunwaldzka 195/197

Filmy

3:19
Scenariusz i reżyseria: Dany Saadia/ Zdjęcia: Leon Chprout / Muzyka: Robin Guthrie / Występują: Diana Bracho, Alexandra De La Mora, Juan Díaz, José Galotto, Bárbara Goenaga, Félix Gómez, Miguel Ángel Silvestre / Hiszpania 2008; 90 min. / FF Malaga 2008 - nagroda dla najlepszego reżysera
A jeśli całe życie jest tylko czystym przypadkiem? Co się stanie kiedy nie będziemy mogli okiełznać praw rządzących naszym życiem? Dlaczego nic nie może uratować nas od prochu, w który wcześniej czy później się obrócimy? Reżyser Dany Saadia stara się znaleźć odpowiedzi na te pytania, tworząc znakomity, prowokujący do myślenia film o śmiertelnie chorym matematyku, który manifestuje znaczenie przypadku. Ale jest to także film o miłości i przyjaźni, dowodzący, że życie nie kończy się wraz z ostatnim oddechem.
W 3:19 pojawia się wiele odniesień do książki Milana Kundery "Nieznośna lekkość bytu". Nawet sam reżyser przyznaje, że film jest swego rodzaju hołdem złożonym francuskiemu pisarzowi.

PODWÓJNE ŻYCIE ANDRESA RABADANA
Reżyseria: Ventura Durall / Scenariusz: Ventura Durall, Andrés Rabadán / Zdjęcia: Mauro Herce / Muzyka: Toni Mir /
Występują: Àlex Brendemühl, Mar Ulldemolins, Andrés Herrera, Clara Segura, Paul Berrondo, Santi Pons / Hiszpania 2008; 84 min. / MFF San Sebastian 2009
Historia Andresa Rabadana, powszechnie znanego jako "szaleniec z kuszą". W 1994 roku (mając 19 lat) przyczynił się do wykolejenia trzech pociągów i zabił swego ojca. Te wstrząsające i zupełnie niezrozumiałe wydarzenia zaprowadziły go do szpitala psychiatrycznego. Film skupia się na dwunastu miesiącach z życia Rabadana - jedenaście lat później. Mężczyzna musi wrócić do zdarzeń z przeszłości, by zrozumieć, dlaczego dopuścił się tak strasznych czynów. Jednocześnie nawiązuje bliską znajomość z jedną z pielęgniarek. W roli głównej Àlex Brendemühl, znany m.in. z takich filmów, jak Dobra strona płaczu, 53 dni zimy czy Ja.

POWRÓT DO HANSALI
Reżyseria: Chus Gutiérrez /Scenariusz: Chus Gutiérrez, Juan Carlos Rubio / Zdjęcia: Kiko de la Rica / Muzyka: Tao Gutiérrez / Wystepują: Farah Hamed, José Luis García Pérez, Adam Bounnouacha, Antonio de la Torre Antonio de la Torre, Cuca Escribano, Antonio Dechent / Hiszpania 2008; 95 min. / MFF Kair 2008 - nagroda dla najlepszego filmu

Film Chus Gutiérrez porusza kwestię nielegalnych imigrantów z Afryki, którzy za wszelką cenę usiłują przedostać się do Hiszpanii. Martín, mężczyzna około 40., jest właścicielem domu pogrzebowego w Algeciras. Pewnego dnia u wybrzeży Hiszpanii tonie prowizoryczny statek przewożący Afrykanów. Jest mnóstwo ciał, które trzeba pochować, czym ma się zająć Martin. W zaciśniętej dłoni jednego z rozbitków. Pomocnik Martina, Antonio, znajduje kartkę z numerem telefonu. Szef zakładu dzwoni pod podany numer. Odbiera Marokanka, siostra mężczyzny, która będzie chciała odzyskać jego ciało.

TRZY DNI Z RODZINĄ
Reżyseria: Mar Coll / Scenariusz: Mar Coll, Valentina Viso / Zdjęcia: Neus Ollé / Muzyka: Maikimaier / Występują: Eduard Fernández, Nausicaa Bonnín, Philippine Leroy-Beaulieu, Leonor Bonacasa, Dafnis Balduz, Artur Busquets, Mercè Compte / Hiszpania, 2009, 86 min. / FF Malaga 2009 - nagroda dla najlepszej aktorki, najlepszego aktora i za reżyserię / Goya 2010 - najlepszy debiut reżyserski
Léa wraca ze studiów w Tuluzie i udaje się do Girony na pogrzeb swego dziadka. Na miejscu spotyka całą rodzinę, której od dawna nie widziała. Przez trzy dni, które ze sobą spędzają, każdy z członków familii stara się zachować pozory idealnej harmonii, bez zagłębienia się w problemy poszczególnych osób, a nawet przymykania na nie oczu. Nikt nie dostrzega też złego samopoczucia Léi, którą właśnie zostawił narzeczony, a jej rodzice ogłaszają separację...

JA, TEŻ!
Scenariusz i reżyseria: Antonio Naharro, Álvaro Pastor / Zdjęcia: Alfonso Postigo / Muzyka: Guille Milkyway / Występują: Lola Dueñas, Pablo Pineda, Ramiro Alonso, Antonio Naharro, Teresa Arbolí, Isabel García Lorca, Joaquín Perles, Daniel Parejo, Lourdes Naharro / Hiszpania 2009, 103 min. / MFF San Sebastian 2009 — najlepszy aktor i aktorka / MFF Rotterdam 2010 - nagroda publiczności / Goya 2010 dla najlepszej aktorki

Daniel ma 34 lata. Mieszka z rodzicami w Sewilli. Jest pierwszym Europejczykiem z zespołem Downa, który zdobył wyższe wykształcenie i właśnie podejmuje pierwszą pracę w ośrodku opieki społecznej, gdzie pomaga ludziom cierpiącym na to samo co on schorzenie. Tu poznaje Laurę, atrakcyjną kobietę, na pierwszy rzut oka przebojową i bezkompromisową, ale tak naprawdę nieco zagubioną i samotną, która skrywa przed światem swoją przeszłość. Zaczynają spędzać ze sobą coraz więcej czasu, ale sprawy się komplikują. Daniel zakochuje się w Laurze, lecz ona widzi w nim tylko przyjaciela...

LUCIO

Scenariusz i reżyseria: Aitor Arregi, José María Goenaga / Zdjęcia: Javier Aguirre / Muzyka: Pascal Gaigne / Występują: Ramón Agirre, Roland Dumas, Antonio Martín / Hiszpania 2007; 93 min. / FF Guadalajara 2008 - nagroda dla najlepszego dokumentu
Dokument o Lucio Urtubii, murarzu i anarchiście, uważanym za jednego z ostatnich "dobrych bandytów" i nazywanym Robin Hoodem. Lucio był świadkiem największych politycznych wydarzeń drugiej połowy XX wieku: brał udział w zamieszkach na ulicach Paryża w 1968 roku, aktywnie popierał rewoltę Fidela Castro, uratował przywódcę Czarnych Panter Eldridge'a Cleavera. Pomógł też tysiącom uciekinierów i uchodźców, podrabiając dla nich europejskie paszporty i dowody tożsamości. Jednak największą sławę zyskał pod koniec lat 70., kiedy oszukał amerykański First National Bank (dziś Citibank), falsyfikując - w przeliczeniu na dzisiejszą walutę - 20 milionów euro, którymi wspierał działania partyzanckie w Europie i Ameryce Południowej. Co ciekawe, cała akcja kosztowała go zaledwie kilka miesięcy więzienia...

SPISEK W ESKURIALU
Reżyseria: Antonio del Real / Scenariusz: Antonio del Real, Manuel Mir / Zdjęcia: Carlos Suárez / Muzyka:Alejandro Vivas Puig / Występują: Juanjo Puigcorbé, Jason Isaacs, Julia Ormond, Jürgen Prochnow, Joaquim de Almeida, Jordi Mollà, Blanca Jara, Pilar Bastardés / Hiszpania/Włochy 2008; 136 min.

Oparty na faktach dramat historyczny, pełen politycznych intryg, walk i dyskusji. Akcja filmu rozgrywa się w drugiej połowie XVI wieku na dworze króla Filipa II. Dwa rody walczą o względy króla. Nocą, w poniedziałek wielkanocny 1578 roku, wynajęci mordercy doprowadzają do śmierci Juana de Escobedo, sekretarza króla. Mateo Vázquez, ksiądz służący na dworze Filipa II, dostaje polecenie zbadania całej sprawy...

ARYTMIA
Reżyseria: Vicente Peñarrocha / Scenariusz: Philip Palmer, Vicente Peñarrocha / Zdjęcia: Kiko de la Rica / Muzyka: Rich File / Występują: Nicolás Belmonte, Mohamed Chafik, Rupert Evans, Ismael de Diego, Derek Jacobi, Ako Chávarri, Said El Mouden, Carolina Chico Hernández / Hiszpania/Wielka Brytania 2007; 83 min. / FF Malaga 2007

Aliemu, arabskiemu więźniowi w Guantánamo na Kubie udaje się zbiec. Po potężnej burzy, budzi się na bezludnej plaży chory i zdezorientowany. Musi uciekać, ponieważ wie, że będą go szukać. Po drodze spotyka Ivana, Kubańczyka, który zabiera go do mieszkania swej siostry Manueli, tancerki z Hawany. Na początku dziewczyna jest nieufna wobec dziwnego przybysza, ale przyjmuje go do domu. Mężczyzna jest nękany koszmarami i wizjami z więziennej celi. Przeszłość miesza mu się z teraźniejszością. Pewnego razu Ali budzi się i odkrywa, że nic nie jest takie, jakim się wydawało...

KOLEJ TRANSSYBERYJSKA
Reżyseria: Brad Anderson
Scenariusz: Brad Anderson, Will Conroy / Zdjęcia: Xavi Giménez / Muzyka: Alfonso de Vilallonga / Występują: Woody Harrelson, Emily Mortimer, Kate Mara, Eduardo Noriega, Thomas Kretschmann, Ben Kingsley, Colin Stinton, Mac McDonald, Etienne Chicot / Hiszpania/Niemcy/Wielka Brytania/Litwa 2008; 111 min.
Kolej transsyberyjska to jedna z tych legendarnych podróży (na trasie Moskwa - Pekin), którą każdy chciałby odbyć chociaż raz w życiu. Podczas pobytu w Pekinie, amerykańska para (Roy i Jessie) decyduje się na tę słynną podróż pociągiem. W drodze poznają inną parę, Carlosa i Abby, z którą bardzo szybko nawiązują znajomość. Kiedy podczas jednego z postojów, Roy nie wsiada do wagonu, Carlos i Abby proponują Jessie, że razem z nią zaczekają na jej męża na następnej stacji. Podróż, która miała być czystą przyjemnością komplikuje się...

MŁODY BÓG. Javier Bardem, jakiego nie znacie

Javier Bardem to niebanalna postać. Ten były rugbista, niedoszły malarz i spadkobierca kinematograficznej dynastii jest dziś, obok Antonio Banderasa, najgłośniejszym w świecie aktorem z Hiszpanii - tyle że znacznie od Banderasa ambitniejszym. Bardem to jeden z tych aktorów, którzy zrobią dla roli wszystko: schudną, utyją, zmaleją, urosną, nauczą się litewskiego, zgolą głowę i nałożą na twarz pięć kilo make upu. Bardem należy do tych, którzy upierają się, że aktorstwo to sztuka; jako artysta, hiszpański aktor jest wybredny: gra u reżyserów "poszukujących", jest gwiazdą filmów, które swoje triumfy święcą raczej na festiwalach niż w multipleksach. Javiera Bardema ewidentnie bardziej interesują wyzwania niż masowa popularność. Gwiazdorstwo zdaje się ubocznym efektem jego zawodowej działalności - ubocznym, ale jednocześnie nieuniknionym w wypadku jednego z najbardziej charyzmatycznych i najciekawszych współczesnych aktorów europejskich.
W rodzinie Bardema z kinem od pokoleń związani są niemal wszyscy. Javier jest wnukiem aktora Rafaela Bardema, synem aktorki Pilar Bardem, bratem aktorki Moniki Bardem i aktora Carlosa Bardema, a także siostrzeńcem reżysera i scenarzysty Juana Antonio Bardema. Z kinem nie związany był tylko ojciec artysty, który, jak powiedział Javier w jednym z wywiadów, do końca życia uważał, że aktorstwo to zawód "dla pedałów i dziwek".
Bardem, ze swoją budową, bokserskim nosem i pałającymi oczyma, wydaje się stworzony do grania amantów. Właśnie jako "przystojna mężczyzna" podbił Hiszpanię w filmie Szynka, szynka (Jamon, jamon) z 1992. Ale Javier Bardem nie dal się zamknąć w tym jakże skądinąd kuszącym emploi. Artysta jest bardzo iberyjski, a jednocześnie nie ma w sobie nic z gogusiowatości latino lovera, bliżej mu już do typu Gerarda Depardieu - z tym, że Hiszpan jest od Francuza znacznie ładniejszy. Rysopis Javiera Bardema przestawia się więc imponująco - tyle tylko, że na podstawie filmów nie łatwo byłoby taki rysopis sporządzić. Przemiany Bardema są zdumiewające: w każdym filmie potrafi wyglądać inaczej. Bywa duży, mały, gruby, chudy, tryskający siłą i witalnością, to znów wątły i zmarnowany, a nawet kilkadziesiąt lat starszy niż jest naprawdę. Nieustanne metamorfozy nie są może najkorzystniejsze z punktu widzenia budowania gwiazdorskiej pozycji, ale zaświadczają o kunszcie aktora - a jest to kunszt przez duże K.
Na planie filmu Alejandra Amenabara W stronę morza Bardem potrzebował 5-6 godzin charakteryzacji, aby przemienić się w Ramona Sampedra - kompletnie sparaliżowanego nieszczęśnika, o którym pod koniec lat 90. debatowała cala Hiszpania. Przykuty do łóżka, skazany na łaskę otoczenia Sampedro walczył o prawo do eutanazji. Przegrał wprawdzie wszystkie procesy przed hiszpańskimi i europejskimi trybunałami, ale wstrząsnął sumieniem opinii publicznej i wywołał gorące dyskusje.
Jeżeli ktoś ma wątpliwości co do kunsztu Bardema, to do rozwiania tych wątpliwości wystarczy rola w filmie W stronę morza. Aktor, postarzony o dobre dwie dekady, grał w ciężkiej charakteryzacji, przez cały film na leżąco i bez ruchu. Postać, jaką udało mu się wykreować głosem i spojrzeniem jest przebogata - złożona i fascynująca, tragiczna, ale nie domagająca się litości. Bardem z kolei nie musi domagać się podziwu za ten występ - bo ów podziw po prostu mu się należy.
Jedną z pierwszych wielkich indywidualności, które dostrzegły talent młodego Javiera był Pedro Almodovar. Zaczęło się od występu w Wysokich obcasach (1991), ale naprawdę wspaniałą rolę Bardem zagrał u Almodovara siedem lat później w Drżące ciało.
Bardem podbija świat. Do tej pory robił to ostrożnie. Wielki sukces w Stanach, zwieńczony nominacją do Oscara, odniósł już w 2000 z filmem Kiedy zapadanie noc. Jednak w odróżnieniu od swego krajana Banderasa czy Penelope Cruz, z którą prywatnie zresztą się przyjaźni, Bardem nie spieszył się dotąd z zostaniem gwiazdą Hollywood. Jeżeli grał w Fabryce Snów, to tylko u jej książąt, takich jak Michael Mann, który obsadził Hiszpana w swoim stylowym Zakładniku. Tak czy owak, czasy, w których Javier Bardem był narodowym skarbem Hiszpanii dobiegają chyba końca. W ostatnich sezonach Bardema rozrywają Amerykanie: Milos Forman (Duchy Goyi), Steven Soderbergh (rola anonsowanej na przyszły rok Guerilli), bracia Coen (No Country for Old Men), a nawet Woody Allen. Chodzą słuchy, że Jan de Bont zaproponował Bardemowi główną rolę w The Un-Dead, smakowicie zapowiadającym się przedsięwzięciu na temat wampira Drakuli. Najbliższa przyszłość Javiera Bardema zdaje się więc leżeć za Oceanem, choć warto zauważyć, że z wyjątkiem de Bonta, amerykańscy filmowcy współpracujący z Hiszpanem to śmietanka jankeskiego kina autorskiego, a nie hollywoodzcy wyrobnicy. Javier trzyma więc ambitny kurs. Z równym powodzeniem potrafi zagrać sparaliżowanego bojownika o prawo do eutanazji, kubańskiego gejowskiego pisarza Reinaldo Arenasa (Zanim zapadnie noc), legendarnego kolumbijskiego narko-barona Pablo Escobara (Killing Pablo) i wampira Drakulę; po takim aktorze możemy spodziewać się wszystkiego - z wyjątkiem banału. (Stach Szabłowski - www.e-zone.pl)

SZYNKA, SZYNKA
Reżyseria: Bigas Luna / Scenariusz: Cuca Canals, Bigas Luna / Zdjęcia: José Luis Alcaine / Muzyka: Nicola Piovani /
Występują: Javier Bardem, Penélope Cruz, Juan Diego, Anna Galiena, Stefania Sandrelli, Jordi Mollá, Tomás Martin, Armando del Rio / Hiszpania 1992; 95 min. / MFF Wenecja 1992 - Srebrny Lew dla najlepszego reżysera

Szynka, szynka to utrzymana w mrocznym klimacie erotyczna farsa, w której światem niepodzielnie rządzą dwie obsesje - seks i jedzenie. Silvia pracuje w fabryce męskiej bielizny i jest narzeczoną syna jej właścicieli - José. Chłopak popada w niewolnicze uzależnienie od ponętnych piersi Silvii, których sutki przypominają w smaku... szynkę. Związkowi z dziewczyną sprzeciwia się matka chłopca Conchita, odmawiając synowi prawa do poślubienia córki miejscowej ladacznicy. Zwłaszcza, że Silvia manifestacyjnie obnosi się ze swoją kobiecością. W obawie przed hańbą Conchita wynajmuje przystojnego Raula, by ten uwiódł dziewczynę...

ZŁOTE JAJA

Reżyseria: Bigas Luna / Scenariusz: Cuca Canals, Bigas Luna / Zdjęcia: José Luis Alcaine / Muzyka: Nicola Piovani /
Występują: Javier Bardem, Maribel Verdú, Maria de Meneiros, Elisa Tovati, Benicio Del Toro, Raquel Bianca, Alessandro Gassman / Hiszpania 1993; 95 min. / MFF San Sebastian - Specjalna Nagroda Jury
Główny bohater, Benito González, to człowiek ambitny, ale pozbawiony dobrego gustu. Odbył właśnie służbę wojskową i teraz ma przed sobą tylko dwa cele: ożenić się z kobietą, którą kocha, i zbudować ogromny drapacz chmur. Szybko jednak zda sobie sprawę, że pierwszy cel nie może być zrealizowany, gdyż jego ukochana zdradziła go z jego najlepszym przyjacielem. Nie pozostaje mu nic innego, jak maksymalne zaangażowanie w osiągnięcie swego drugiego zamiaru. Aby jednak projekt mógł dojść do skutku - Benito potrzebuje pieniędzy. W tym celu żeni się z córką pewnego multimilionera...

PERDITA DURANGO

Reżyseria: Álex de la Iglesia / Scenariusz: Barry Gifford / Zdjęcia: Flavio Martínez Labiano / Muzyka: Simon Boswell / Występują: Javier Bardem, Rosie Perez, James Gandolfini, Carlos Bardem, Harley Cross, Aimee Graham / Hiszpania/Meksyk/USA 1997; 126 min. / Dwie nagrody Goya 1998
Kontrowersyjny obraz Aleksa de la Iglesii, będący wybuchową mieszanką komedii, miłości, seksu i akcji. Okrutna Perdita Durango spotyka demonicznego Romea Dolorosę - kapłana karaibskiej odmiany voodoo. Szybko zostają kochankami. Podróżują po Stanach Zjednoczonych i Meksyku, szukając okazji do konfliktów z prawem. Pewnego razu Romeo dostaje od swojego szefa, mafiosa Santosa, makabryczne zlecenie: ma wykraść ludzkie płody służące do celów kosmetycznych. Aby przebłagać swoich bogów, a tym samym zapewnić sobie powodzenie, Romeo i jego kochanka porywają dwoje nastolatków, których zamierzają złożyć w ofierze...

DOKUMENTY

NÖMADAK TX
Scenariusz, reżyseria i zdjęcia: Raúl de la Fuente / Muzyka: Harkaitz Martinez De San Vicente / Występują: Harkaitz Martinez de San Vicente, Igor Otxoa / Hiszpania 2006; 89 min. / MFF San Sebastian 2006 - Nagroda Specjalna
FF Guadalajara 2007
Niezwykły dokument prezentujący txalapartę - tradycyjny baskijski instrument perkusyjny, który wyglądem przypomina wielkie cymbały. Najciekawsze jest jednak to, że musi na niej grać dwóch muzyków. Powstający dźwięk jest efektem dialogu i porozumienia, a sam mini-koncert staje się niecodziennym performancem. Harkaitz Mtnez. de San Vicente i Igor Otxoa wspólnie grają i tworzą zespół Oreka TX. Wierzą, że ich występ może być również momentem spotkania, nie tylko między ludźmi, ale i kulturami. Tak rozpoczynają fascynującą wyprawę szlakiem dawnych i współczesnych Nomadów. Muzykują z Hindusami, w Laponii konstruują txalapartę z lodu, a w Maroku, w drodze na Saharę, tworzą ją z przydrożnych kamieni.

OSTATNI SCENARIUSZ. PAMIĘCI BUÑUELA

Scenariusz i reżyseria: Gaizka Urresti, Javier Espada / Zdjęcia: Pablo Márquez / Występują: Juan Luis Buñuel, Jean-Claude Carrière / Hiszpania 2008; 90 min. / MFF Berlinale 2009
Ostatni scenariusz... powstał z inspiracji wspomnieniami wybitnego reżysera "El último suspiro". Bohaterami filmu są Juan Luis Buñuel, pierworodny syn hiszpańskiego twórcy, oraz Jean-Claude Carrière, przyjaciel i scenarzysta jego filmów. Obaj doskonale znali Luisa Buñuela zarówno jako człowieka, jak i filmowca. Panowie odwiedzają miejsca związane z autorem Psa andaluzyjskiego - ważne dla niego i całej jego twórczości. Podróż śladami genialnego reżysera rozpoczynają w mieście Calanda w Aragonii, gdzie urodził się Luis Buñuel. Później udają się kolejno do Saragossy, Madrytu, Toledo, Paryża, Nowego Jorku, Los Angeles i Meksyku. Buñuela wspominają również Ian Gibson, Rafael Buñuel, Silvia Pinal czy Ángela Molina.

Informacja o biletach

Karnety (14 filmów): 100 zł i 30 zł czł. DKF i na karnet NHEF
Bilety: 16,- normalne, 14,- studenci, 12,- seniorzy
Poniedziałki „za dyszkę”: 10 zł
Zniżki: 8,- czł. DKF i na karnet NHEF

Opinie (11)

  • hmy, hmy, hmy...

    czy ceny biletów i karnetów dla STUDENTÓW i STUDENTÓW KIERUNKÓW ARTYSTYCZNYCH są w tym przypadku takie same??? Przecież to jest jakoś rozbieżne z obecną polityką Klubu Studentów Wybrzeża Żak... No ale cóż zrobić...

    • 2 3

  • Wszystkie projekcje wszystkich filmów z wyjątkiem "Ja też!" z lektorem Kino Studyjne ŻAK, Gdańsk, ul. Grunwaldzka 195/197 (1)

    lektor to wyjątkowo nieudany pomysł

    • 7 0

    • też tak uważam. niektórzy mieliby ochotę posłuchać hiszpańskiego w tle! napewno współtworzy on atmosferę filmu i jest integralną częścią! nie rozumiem tego...

      • 0 0

  • (2)

    Kundera francuskim autorem? Grunt to kompetencja;)

    • 0 0

    • Skoro na emigracji we Francji żyje od 1975... (1)

      ...a w 1981 otrzymał francuskie obywatelstwo to można go raczej uznać za Francuza. Poza tym:

      "Obecnie Milan Kundera odcina się od czeskiej kultury, nie zezwala na tłumaczenie swoich książek napisanych po francusku na język czeski. Wyraził jedynie zgodę na publikację swoich starszych dzieł." (za Wikipedią).

      Tak samo mówiło się o tenisistach, którzy zmienili obywatelstwo. Martina Navratilova, Ivan Lendl i Monica Seles też byli Amerykanami.

      • 0 0

      • Tak, ale w opisie mowa o "Nieznośnej lekkości bytu" - książce napisanej jeszcze w Czechosłowacji i ewidentnie czeskiej.

        • 0 0

  • Dla mnie ktos kto zaoferowal swoje (2)

    uslugi w idiotycznym amerykansko zydowskim filmie "No country for old men" to mysle ze chory umyslowo imbecyl. Nie wiem po co Bardem zaakceptowal role stworzona przez tych dwoch zydowskich psychopatow jak Ethan Coen i Joel Coen. Takie rzeczy w kraju gdzie policja jest na kazdym zakrecie, na kazdym kroku i w ciagu 10 sekund przyjezdza na miejsce zbrodni to nie wydaje sie mozliwe zeby ktos uszedl sprawiedliwosci po popelnieniu tylu morderstw. Chyba ze sa dwie rozne Ameryki. Ale zeby pozwolono jakims bogatym lachmytom krecic taki wstretny obraz i poprzez zydowskie pieniadze spowodowac zeby taki kicz otrzymywal nagrody filmowe to swiadczy ze Holywood nie ma nic wspolnego ze swiatem artystycznym jaki film powinien reprezentowac.

    • 5 8

    • (1)

      ignorant i antysemita

      • 1 5

      • Jestes glupek.

        Naiwny balwan.

        • 5 0

  • "wiele odniesień do książki Milana Kundery "Nieznośna lekkość bytu". Nawet sam reżyser przyznaje, że film jest swego rodzaju hołdem złożonym francuskiemu pisarzowi." Fakt, że Kundera od wielu lat mieszka we Francji i pisze w tym języku nie czyni go jeszcze Francuzem...

    • 0 0

  • Otóż to, zwłaszcza że jego nadrzędną obsesją pozostaje tożsamość Europy Środkowej, a głównymi bohaterami jego francuskich powieści są zazwyczaj czescy imigranci.

    • 0 0

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

  • festiwal filmowy , projekcje filmowe
    maj 10-19

    Gdynia, Gdyńskie Centrum Filmowe
    21. MDAG
  • festiwal filmowy
    cze 28-30
    piątek - niedziela
    Gdynia
    Festiwal Non-fiction