Sauna jest jedynym fińskim słowem, które jest zrozumiałe na całym świecie. W świeckim społeczeństwie sauny stanowią coś na kształt pozostałości dawnych kultów - ich historia sięga bowiem 3,5 tysiąca lat wstecz. Są miejscem oczyszczania ciała i ducha, w którym czas ulega zawieszeniu. W fińskiej saunie tworzy się też atmosfera sprzyjająca męskim zwierzeniom. Film staje się tym samym ciągiem wypowiedzi mężczyzn, dla których sauna stanowi swoisty konfesjonał - zamienia się w miejsce, gdzie mogą wyznać przyjaciołom swoje najbardziej intymne historie. Zważywszy na stereotyp ciążący na Finach, ich szczerość wydaje się czasem szokująca. Fińscy mężczyźni potrafią mówić o najintymniejszych uczuciach ze swobodą, jakiej pozazdrościliby im bohaterowie Woody'ego Allena. Absolutny brak tabu (także dotyczący nagiego ciała), umiejętność oczyszczającego płaczu, bezwzględność w analizie własnych emocji, ujmująca czułość, z jaką opowiadają o najbliższych - wszystko to odsłania inną twarz Finlandii, o lata świetlne odległą od obrazu Finów jako niezbyt rozgarniętych mruków. Osobnym bohaterem dokumentu jest perfekcyjnie sfotografowana natura - w Finlandii wciąż ma się wrażenie, że to człowiek jest dopełnieniem naturalnego krajobrazu, a nie na odwrót. Przepełnione spokojem zdjęcia lasów i jezior znakomicie kontrastują z emocjonalnymi wypowiedziami bohaterów.
Film otrzymał nagrodę główną Millennium Award na 7. Planete Doc Review w 2010 roku oraz jest fińskim kandydatem do Oscara w kategorii "najlepszy film nieanglojęzyczny" (jest to pierwszy w historii przypadek, aby film dokumentalny kandydował w tej kategorii). [opis dystrybutora]

Timo Aalto, Martti hman, Pekka Ahonen, Aarne Aksila, Mauno Alasuutari, Arto Blomqvist, Benjamin Dianof, Pentti Grönlund